ฉันกับพี่เลย์เดินไปในบ้านพร้อมกัน หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเลยตอนนี้ ไม่อยากคิดว่าถ้าเฮียเจอหน้าฉันแล้วจะเป็นยังไง
“นายรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นนะครับคุณหนู” พี่โจ้ลูกน้องคนสนิทของเฮียเดินมาบอก ก่อนจะหันไปพูดกับพี่เลย์ “ระวังตัวด้วยนะครับ”
ทำเอาฉันเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องกับคำพูดของพี่โจ้ “พะ พี่เลย์จะกลับไปก่อนก็ได้นะคะ….”
จะคิดว่าฉันเป็นห่วงพี่เลย์ก็ได้ ฉันคิดแบบนั้นจริงๆ ฟังจากคำพูดของพี่โจ้แล้วเฮียคงจะโกรธมากแน่ๆ แล้วก็คงจะรู้เรื่องที่ฉันกับพี่เลย์….มีอะไรกันแล้ว
“กลัวไม่เข้าเรื่อง” พี่เลย์พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะจับมือฉันแล้วดึง ทำให้ฉันต้องรีบสับขาเดินตามพี่เลย์ไปที่ห้องนั่งเล่น
#ห้องนั่งเล่น
ภายในห้องมีคุณป้ารสรินกับเฮียนั่งอยู่สองคน ทั้งสองคนหันมามองฉันกับพี่เลย์
เฮียมองหน้าพี่เลย์ด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา ก่อนจะเลื่อนสายตาต่ำลงมามองยังมือที่พี่เลย์กำลังจับมือของฉันอย
