17 - ช่วยลืมได้มั้ย…?

1255 คำ

ฉันรีบดึงผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นมาปิดร่างเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้ แล้วถามพี่เลย์ “มะ เมื่อคืนไอริสนอนที่ หะ ห้องพี่เลย์เหรอคะ” “ไม่ใช่แค่นอนอย่างเดียว” พี่เลย์ยกยิ้มมุมปาก “เมื่อคืนเธอยังเล่นสนุกกับฉันแทบทั้งคืน” “เล่นสนุก ?” ฉันขมวดคิ้วเป็นปมอย่างไม่เข้าใจ “เล่นอะไรเหรอคะ” คำถามของฉันทำให้พี่เลย์พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ด้วยท่าทางไม่ชอบใจ “แก้ผ้าอยู่แบบนั้นเธอคิดว่าเล่นหมากเก็บหรือไง!!!” หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวด้วยความเจ็บปวด ฉันพยายามจะคิดเป็นอื่น แต่ทุกอย่างมันชัดเจนเอามากๆ ว่าเมื่อคืนฉันได้พลาดท่าให้กับพี่เลย์แล้ว “อึก…” ฉันก้มหน้าร้องไห้ รู้สึกโกรธตัวเองที่เมามากขนาดนั้น โกรธที่ปล่อยตัวไปแบบนั้น “จะร้องไห้ทำไม” “อึก ทะ ทำแบบนี้ทำไม เราเป็นพี่น้องกันนี่คะ แบบนี้จะมองหน้ากันติดได้ยังไง” ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้น ยังก้มหน้าอยู่และเอาแต่ร้องไห้ ปากก็ต่อว่าตัดพ้อพี่เลย์ไปด้วย จริงอยู่ที่ฉั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม