ฉันเป็นเพื่อนของแคนน่อน...แล้วฉันก็มาหาพี่ชายของแคนน่อน”
มาริสราตอบออกไปก่อนจะนึกได้ว่าแคนน่อนนั้นนามสกุลมาร์คัสแต่ตอนนั้นตอนที่เธอได้ยินชื่อของคิมหันต์เธอกลับจำไม่ได้ว่านามสกุลมาร์คัสนี้มันเป็นของเพื่อนชายคนสนิทของเธอ
“คุณคือผู้หญิงที่แคนน่อนส่งมาให้อ่อยผมงั้นหรอฮ่าๆโอ้ยยยขำจัง”
คิมหันต์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาก่อนจะหันไปเห็นสีหน้าของเลขาของตนที่กำลังมองเขาอยู่ก็เริ่มกลับมาทำหน้าเป็นปกติอีกครั้ง
“ขำอะไร....คิดว่าฉันอ่อยคุณไม่ได้หรอ....คุณคิดผิดแล้ว”
“คุณเนี้ยนะจะมาอ่อยผมเหอะ!ขนาดเมื่อวานยังนั่งกลัวตัวสั่นดิกๆอยู่ในรถผมอยู่เลยท่าทางบอบบางซะขนาดนี้...มีแรงเดินมาอ่อยผมรึเปล่าเหอะฮ่าๆๆๆ”
คิมหันต์หัวเราะขึ้นมาอีกครั้งจนผู้เป็นเลขาทำหน้าเหมือนจะสงสัยอะไรซักอย่างในตัวเขาเขาจึงกลับมาทำสีหน้าปกติแล้วก็อัญเชิญคุณเลขาออกไป
“นี่คุณ!ฉันไม่ได้บอบบางขนาดนั้นป่ะ!..ก็แค่เมื่อวานฉันกลัวจริงๆนิถึงฉันจะดูเป็นคนแรงๆแต่ถ้ามาให้เจอเหตุการณ์แบบเมื่อวานมันก็ต้องมีกลัวกันบ้างป่ะ”
มาริสราร่ายยาวจนคิมหันต์หาวออกมาเลยเดินเข้าไปในห้องนอนและก็ไม่ได้ฟังเสียงกรีดร้องของคนที่อยู่ข้างนอกสักนิด
“กรี๊ดดด!ไอ้ประธานบ้ามาเดินหนีฉันได้ไง...ฉันยังอธิบายไม่จบเลย..นี่คุณกลับมาคุยกันก่อนฉันไม่ได้บอบบางอย่างที่คุณคิดนะนี่คุณ!”
มาริสราไม่ยอมน้อยหน้าเดินตามเขาเข้าไปยังห้องนอนและเดินไปกระชากแขนหนาให้หันกลับมาฟังเรื่องที่เธอจะอธิบายต่อแต่
แรงอันน้อยนิดของเธอนั้นไม่ได้ส่งผลให้ร่างหนาหันกลับมาเลยสักนิด
“นี่มีแรงแค่นี้เองหรอ.....บอบบางจริงๆเลยนะคุณ”
มาริสรายิ่งได้ยินสิ่งที่คิมหันต์พูดก็นึกสนุกอะไรขึ้นมาเธอเลยรวบรวมพลังทั้งหมดที่เธอมีผลักคิมหันต์ให้ล้มลงไปบนเตียงโดยมีเธอขึ้นค่อมอยู่
“นี่เธอจะทำอะ..อุ๊บ
เสียงของคิมหันต์หายไปเพราะเขาโดนริมฝีปากของร่างบางเข้ามากระแทกจูบอย่างแรงจนเขารู้เจ็บและก็รู้สึกขำเหมือนกัน
คิมหันต์ไม่มีท่าทีที่จะต่อต้านปล่อยให้ร่างบางของมาริสราจูบอยู่แบบนั้นคิมหันต์และมาริสราจูบกันอยู่นานก่อนที่มาริสราจะเอาปากออกเพื่อเอาออกซิเจนเข้า
“หึหึเป็นไงโดนฉันจูบเข้าหน่อยไปไม่เป็นเลยละสิ”
“นี่หรอเรียกว่าจูบ...แบบนี้เขาเรียกว่าเอาปากกระแทกปากมากกว่าเจ็บปากหมดแล้วเนี้ย”
คิมหันต์พูดออกไปตรงๆจนมาริสรานึกอยากจะเอาชนะเขาอีกครั้ง
มาริสราเลยขว้าต้นคอเขาเพื่อหวังว่าจะลองจูบใหม่ดูอีกทีแต่ก็โดนคิมหันต์ขัดไว้ซะก่อน
“เดี๋ยวก่อน...ให้ผมสอนคุณดีกว่านะว่า........จูบแบบดูดดื่มที่แท้จริงมันเป็นยังไง”
ไม่พูดเปล่าคิมหันต์จับใบหน้าของมาริสราเข้ามาประกบปากของตนเองทันทีคิมหันต์จูบมาริสราอยู่นานก่อนที่คิมหันต์จะกัดเข้าที่ปากล่างของร่างบางจนมาริสราเผอเปิดปากออกมานั่นจึงเป็นโอกาสที่เขาจะสอดลิ้นเข้าไปเมื่อคิมหันต์สอดลิ้นเข้าไปได้สำเร็จก็เริ่มไล่ต้อนลิ้นเล็กของร่างบางมือที่ตอนแรกวางอยู่ตรงที่นอนก็กลับเลื่อนขึ้นมาบีบสะโพกของร่างบาง
มาริสราเริ่มรู้สึกถึงแรงบีบที่สะโพกก็พยายามที่จะถอนจูบออกแต่คิมหันต์กลับจับต้นคอเธอไว้ทำให้เธอหนีหน้าไปไหนไม่ได้มือของคิมหันต์เริ่มไต่ขึ้นมาจนถึงหน้าอกของร่างบางก่อนจะเริ่มออกแรงบีบหนัก-เบาสลับกันบ้างจนทำให้ร่างบางของมาริสราครางออกมา
คิมหันต์ผละออกจากจูบก่อนจะมาไซ้ที่ต้นคอเนียนขาวของร่างบางแล้วสร้างรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้เกือบทุกที่ ร่างบางเริ่มรู้สึกเสียวแปลกๆอย่างบอกไม่ถูกเพราะนี่ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของเธอที่โดนเล้าโลมหนักขนาดนี้คิมหันต์หลังจากที่สร้างรอยไว้เกือบจะทุกที่แล้วก็เอื้อมมือมาถอดชุดของมาริสราก่อนจะถอดบราเซียของเธอออกเผยให้เห็นยอดดอกสีหวานน่าชิมคิมหันต์ไม่รอช้าใช้ปากครอบครองมันทันที
มาริสราเริ่มรู้สึกว่ามันจะเลยเถิดมากไปแล้วถึงเธอจะชอบความรู้สึกแปลกใหม่นี้แต่เขาและเธอก็พึ่งเจอกันได้แค่2วันหากจะมาทำเรื่องอย่างว่ากันมันก็ไม่สมควรเท่าไหร่ มาริสราคิดได้ดังนั้นจึงผลักคิมหันต์ออกและตัวเธอก็เริ่มใส่เสื้อผ้าที่คิมหันต์ถอดไว้กลับมาสวมใส่อีกครั้งก่อนจะเดินออกไปเลยไม่มีแม้แต่เสียงเอ่ยลาสักคำ
“เอ้า!เป็นไรของเธอว่ะ คนกำลังได้อารมณ์เลยโว๊ะ!”
คิมหันต์โวยวายใส่กับประตูที่กำลังจะปิดสนิทก่อนจะมองดูที่น้องชายของตัวเองว่าตอนนี้มันกำลังโปร่งพองแบบสุดๆคิมหันต์เห็นว่ามาริสราคงจะไม่กลับมาแล้วก็เดินเข้าไปห้องน้ำเพื่อปลดปล่อยและก็อาบน้ำในเวลาเดียวกัน
(คิมหันต์Talk)
หลังจากที่ผมปลดปล่อยเจ้าน้องชายของผมเสร็จแล้วผมก็อาบน้ำและกลับมายังห้องทำงานตามเดิมก่อนจะนึกถึงเรื่องที่ผมและ มาริสรากำลังร่วมรักกันผมรู้สึกติดใจเธอมากถึงเธอจะดูเงอะงะไปบ้างแต่ก็ได้อารมณ์ดีเลยทีเดียว
แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือจู่ๆเธอก็ผลักผมแล้วก็เดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกไปเลยไม่มีแม้แต่คำเอ่ยลาสักคำผมก็แอบเสียดายอยู่หรอกนะที่ไม่ได้กินเธอแต่ผมก็ต้องเข้าใจเธอด้วยว่าผมกับเธอพึ่งจะเจอกันแค่2วันถ้าให้มามีซัมติงกันแบบลึกซึ้งมันก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรจริงมั้ย?
แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะก็เธอชอบมายั่วผมก่อนนิหน่าผมเป็นผู้ชายนะมันก็ต้องมีอารมณ์แบบนั้นบ้างสิ!”
(คิมหันต์Talk end)
(มาริสรา)
ฉันขับรถออกมาจากบริษัทนั้นได้สักพักก่อนจะนึกถึงเหตุการณ์ที่ฉันกันเขากำลัง.....นั้นแหละ
คือที่ฉันหนีออกมาแบบนั้นก็เพราะว่าถ้าฉันยังให้เขาเล้าโลมอยู่แบบนั้นมีหวังฉันคงโดนเปิดซิงไปแล้วแน่ๆแต่ที่จริงฉันก็ผิดนะที่ทำให้เขาโมโหฉันได้ยินแหละที่เขาพูดออกมาแต่มันก็ช่วยไม่ได้นี่หน่าฉันพึ่งจะรุ้จักกับเขาได้แค่2วันเองนะ
(มาริสราTalk end)
มาริสราไม่รู้จะไปไหนดีเลยว่าจะมาหาแคนน่อนที่คอนโด
มาริสราขับรถมาถึงคอนโดแคนน่อนก่อนจะจอดรถและเดินขึ้นไปหาแคนน่อนที่ห้องพักพนักงานที่นี้ก็คงคิดว่ามาริสรากับแคนน่อนเป็นแฟนกันแต่มาริสราก็ไม่ได้สนใจไรมากมาริสราเดินมาก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ห้อง501
มาริสรากดออดอยู่นานก็ไม่มีท่าทีว่าแคนน่อนจะเปิดออกมามาริสราเลยกดมันซ้ำๆอยู่อย่างนั้นจนประตูที่ปิดสนิทนั้นค่อยอ้าออกมาพร้อมกับ.....
“เชี้ย!”
“ไอ้เชี้ยลี่”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เย้ เย้ เย้ ตอนที่5มาแย้ววว
ขอบพระใจมากที่เข้ามาอ่านเข้ามาถูกใจ
มีคำผิดโปรดอภัยให้ไรท์ผู้โง่เขลา -.-