ตอนที่18 มิคาอิล อินทรชิต
“แล้ว… เอ่อ นายจำใครได้บ้างมั้ย อย่างเช่นพ่อ แม่ พี่ น้อง หรือว่าเรื่องอื่นๆ อะไรทำนองนี้น่ะ หรือว่าอะไรก็ได้”
มิคาอิลส่ายหน้าปฏิเสธ พลางหมุนปลาตัวโตพลิกไปมา กลิ่นหอมของมันลอยอบอวลไปทั่ว
“ทำไมวันนี้ถึงถามผมเยอะจัง”
ชายหนุ่มจ้องดวงหน้าหวาน ซึ่งกำลังกลอกตาไปมาน่ารักเหมือนกำลังหาคำตอบให้เขา
“ก็ เผื่อว่าฉันจะช่วยอะไรนายได้บ้างไง”
“ทุกวันนี้คุณก็ช่วยผมอยู่ ให้งานทำ ให้ที่พัก”
แว่บหนึ่งที่ชายหนุ่มเห็นดวงตากลมโตตรงหน้าไหววูบ ก่อนรอยยิ้มน่ารักบนดวงหน้างดงามจะปรากฏต่อสายตาของเขา
“ฉันก็แค่ทำ สิ่งที่ควรจะทำ”
เอลลี่ใช้ความพยายามอย่างมาก ที่จะไม่หลบสายตาคมกล้าของชายหนุ่มที่ทอดมองมายังเธอแน่วนิ่ง ในดวงตาดำใหญ่ใต้คิ้วคมเข้มเหมือนมีเรื่องราวมากมายซุกซ่อนอยู่ ทว่าเธอยังไม่เห็นช่องทางที่จะแง้มประตูเข้าไปไขความลับนั้น
“มีเรื่องหนึ่งที่ผมจำได้”
“อะไร เรื่องอะไร” หญิงสาวทำต
