ตอนที่10 ความทรงจำ
ท้องฟ้าสีดำราวกับผืนผ้าใบถูกสาดด้วยสีหมึก ไร้ดวงดารามาประดับแต่งแต้มสีสันให้มีชีวิตชีวาเหมือนกับทุกค่ำคืน สายลมหนาวพัดโชยมาเป็นระยะผ่านทิวเขาหอบพาเอาความหนาวเหน็บเข้ามาในฟาร์มบุษบา หากแทบจะไม่มีผลใดๆ เลยกับร่างใหญ่โตของชายหนุ่มนิรนามที่ยืนทะมึนอยู่ในเงามืดใต้ต้นไม้ใหญ่ หลายชีวิตกำลังนอนหลับพักผ่อนซุกกายอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา ออมแรงพักฟื้นกำลังกายหลังจากตรากตรำทำงานมาตลอดทั้งวัน ทำให้ภายในฟาร์มแห่งนี้เงียบกริบปราศจากสุ้มเสียงของผู้คน
การหลบเร้นแฝงกายมายังสถานที่แห่งนี้โดยที่ไม่มีใครสังเกตจึงไม่ใช่เรื่องยากเย็น เบื้องหน้าของชายหนุ่มเป็นบ้านไม้สองชั้นหลังใหญ่ เจ้าของบ้านซึ่งเป็นหญิงสาวเจ้าของฟาร์มอันมีชื่อเดียวกันยังไม่หลับใหล ด้วยมีแสงไฟเล็ดรอดออกมาทางหน้าต่างห้องนอนชั้นบน ดวงตาดำใหญ่เพ่งมองขึ้นไปฝ่าความมืดหยุดยังหน้าต่าง ซึ่งยังมีเงาร่างของหญิงสาวนั่งง่วนทำอะไรสักอย่างอยู่
