ชอบฉัน? นี่ฉันคิดผิดใช่ไหมที่ไปส่งเขา
ท่าทางผู้ชายคนนี้จะไม่หยุดวอแวฉันง่าย ๆ ได้ฉันฟรี ๆ แล้วก็พอแค่นี้เถอะ!
“ลงไปจากรถฉัน” เขาหุบยิ้มและหันไปกดล็อครถทันที ก่อนที่จะเหยียบคันเร่งมิดออกมาจากโรงพยาบาลไม่หันมาตอบฉัน
“จอดรถ และลงไป!” ฉันหันไปพูดย้ำ เมื่อเขาขับรถเร็วมากออกไปถนนใหญ่ และท่าทางจะไม่หยุดง่าย ๆ ยิ่งฉันไล่เขาลงไป เขายิ่งขับรถเร็ว!
“คุณ!”
“รถคุณขับสนุกดีนะ มิน่าคุณชอบ” ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ หันมองตรงไปที่ถนน และหันซ้ายดูกระจกมองข้าง เพราะความเร็วที่ขับผ่านเสาไฟแต่ละเสา ผ่านรถแต่ละคัน มันเร็วกว่าปกติที่ฉันเคยขับ
“คุณ... ฉันไม่ชอบความเร็ว! จอดรถ!”
ฉันเริ่มหัวเสีย และกลัวมาก จนเขาค่อย ๆ ผ่อนคันเร่งลงให้ฉัน แล้วหันมายิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนฉันเหงื่อตกยกมือขึ้นปาด จ้องหน้าเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“อ่ะ ๆ ผมขับช้า ๆ แต่ผมขอไม่ลงจากรถนะ ผมเห็นคุณเหนื่อย ผมอยากขับให้คุ
