ผมตอบคำถามไอ้พีมไม่ได้ เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าผมจะเอายังไง ผมจึงนั่งจิบไวน์กับเพื่อนนั่งชิว ๆ คุยเรื่องอื่น เพื่อนคุยเรื่องงานเรื่อง ครอบครัว แต่บอกเลย ในหัวผมแม่งมีแต่หมอน้ำแข็ง ไม่รู้ผมหลงอะไรเธอนักหนา ผมได้เธอฟรี ๆ กินอร่อย ๆ ผมไม่ชอบรึไง?
หลังจากไอ้พวกนั้นกรึ่ม ๆ เมาได้ที่ ผมก็รีบไล่มันกลับ เพราะเดี๋ยวมันเมาหัวราน้ำ มาเป็นภาระผมกับป้าแดงอีก
จนตอนนี้เหลือแค่ผมแล้ว ผมนอนบนเตียงเดิมที่เพิ่งผ่านศึกสงครามมาหมาด ๆ ศึกครั้งนี้คุณหมอเธอทิ้งรอยน้ำรักไว้ให้ผมดูต่างหน้า ซึ่งผมมองมันทีไร แม่งก็คิดถึงแต่หน้าเธอ
“เป็นบ้าอะไรวะกู? เฮ้อ...” ผมบ่นพึมพำแล้วเอื้อมหยิบรีโมทปิดไฟในห้องตัดปัญหา ก่อนจะนอนเอามือก่ายหน้าผากหลับตา พยายามลืมทุกท่วงท่า ที่ผมบดขยี้เธอบนเตียงนี้
เช้าผมออกมาทำงานเร็วกว่าปกติ เพราะวันนี้สายการบินผมรับเครื่องบิน Airbus A320 Neo เข้ามาหกลำ ซึ่งผมกับบอร์ดบริหารตกลงกันจะใช
