ผมบีบต้นขาคุณหมอหนักขึ้น หนักขึ้น มองริมฝีปากบางที่กัดเบา ๆ จนเธอค่อย ๆ หันมาสบตา
แน่นอนเธอปฏิเสธผมไม่ได้ เธอรีบลงจากรถเปลี่ยนให้ผมขับทันที ก่อนที่ผมจะยิ้มที่มุมปาก และกดปลายเท้าเหยียบคันเร่ง
ผมขับรถออกจากสำนักงานอย่างใจเย็น ทรมานคนข้าง ๆ ให้เธอโหยและหิวผมที่สุด
บอกเลยว่าทั้งหมดวันนี้คือแผนผม ตั้งแต่ยามยันพนักงานทุกคน ผมปั่นให้เธอหงุดหงิด ปั่นจนเธอโมโห ปั่นจนไปนั่งหน้ากระโปรงรถทุบ ‘ปึก ๆ’ และพอดิบพอดีที่ฟ้าเข้าข้างส่งน้องพิงค์กับป้าผกามาขอสปอนเซอร์ผม มันเลยคูณสองระเบิดตูม! ทำให้เธออารมณ์ขุ่นขึ้นไปอีก
ผมขับรถมินิคูเปอร์คุณหมอกลับคอนโด ขึ้นมาถึงห้องปุ๊บ เธอก็ผลักผมติดผนัง สายตาเธอตอนนี้เหมือนนางแมวยั่วสวาท ที่พร้อมจะกัดและฉีกผมเป็นชิ้น ๆ
“ฉันเห็นผู้หญิงคนนั้นมาหาคุณ” ผมทำเลิกคิ้วขึ้นสงสัย และเพ่งมองคุณหมอขี้หึงตรงหน้าทันที ดูแววตาเธอสิ ถ้าไม่หึงผม ผมไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
ไม่ได้หึงธรรมด
