ห้านาทีผ่านไป สิบนาทีผ่านไป ที่คุณเต้อ่านไลน์ฉันแล้วไม่ตอบ บ้าชะมัด! บ้า ๆ ๆ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ ต่อให้ฉันจะเมินเขาหรือเฉยกับเขาแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเป็น!
ตอนนี้คำถามมากมายอยู่ในหัวฉัน ฉันคิดซ้ำ ๆ เหมือนคนเป็นโรคประสาท ทำไมวันนี้เขาเปลี่ยนไป? ไม่ว่างตอบแต่ว่างอ่านคืออะไร? คุณเต้ตกลงคบกับเด็กชื่อพิงค์อะไรนั่นแล้วใช่ไหม?
แล้วยัยนั่นหน้าตาเป็นไง? สวยกว่าฉันเหรอ? ไม่มีทางหรอก ถึงจะสวยกว่า แต่วันนั้นที่ฉันคุยกับแม่คุณเต้ แม่เขาก็ไม่ได้ยินดีปรีดาอยากดองด้วยแล้ว
แล้วเขาจะคบทำไมล่ะ? อยู่ดี ๆ ก็หันมาชอบงั้นเหรอ?
โอ้ย! ฉันไม่อยากคิดอะไรแบบนี้เลย ปวดหัว!
ฉันรอเขาตอบไม่ไหว หงุดหงิดปาโทรศัพท์ลงบนเตียงสุดแรง จนกาแฟลุกขึ้นขยี้ตา ให้ตาย!ฉันไม่เห็นน้อง ฉันไม่ทันได้ดู ฉันหงุดหงิดมาก! ใจอยากจะพังทุกอย่างทิ้งให้หมดด้วยซ้ำ!
“อะไรของเธอ ตกใจหมด ทะเลาะกับผู้ชายเหรอ? เฮ้อ... เบื่อ ๆ นี่ล่ะนะผู้ชาย นี่ล่
