“อะ…ออกไปนะ ฮือ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้” ปรายดาวเอ่ยปากไล่ธีวรา พร้อมกับชี้นิ้วไปทางประตูห้อง
“พะ…พี่” ธีวรามีท่าทีชะงักเล็กน้อยพร้อมกับใบหน้าที่เสียใจ แต่ปรายดาวไล่เขาจริง ๆ ด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัดและก็โมโห
“ฉะ…ฉันบอกว่าให้ออกไป ฮือ ไม่ได้ยินหรือไง หรือต้องให้ฉันพูดว่าฉันเกลียดคนอย่างนายที่สุดธีวรา ถึงจะออกไปจากห้องนี้” ปรายดาวตะคอกออกมาเกือบสุดเสียง พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ธีวราจะเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้กับผู้หญิงตรงหน้า แต่ปรายดาวกลับสะบัดมือเขาออกในขณะที่เธอกำลังหันหน้าหนีเขา พร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบา ๆ
“ออกไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก”
เมื่อสิ้นเสียงของปรายดาว ธีวราก็ก้าวเท้าเดินออกไปอย่างว่าง่าย แต่ไม่วายที่จะเอาผ้าขนหนูอีกผืนมาไว้ให้เธอตรงหน้ากระจกห้องน้ำ เพราะผ้าขนหนูที่เขาคลุมให้มันกลับเปียกน้ำไปตั้งแต่ที่เขาพาเธอลงไปในอ่างแล้ว
“ผมขอโทษ ผมรักพี่จริง ๆ แต่ผมไม่ได้รักในฐานะพี่น้องก็เท่านั้น”
เมื่อธีวราพูดจบเขาก็ตรงไปที่เตียงเพื่อไปใส่กางเกง แล้วก็หยิบเสื้อผ้าที่เหลือตรงไปยังห้องนอนของเขา ปล่อยให้ปรายดาวได้แต่นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในห้องน้ำ
ถึงแม้ว่าธีวราอยากจะเอ่ยขอโทษสักพันครั้งก็คงไม่พอสำหรับปรายดาวในเวลานี้ แต่เขาก็ทำเกินไปจริง ๆ จากนั้นเขาก็ปิดประตูห้องพร้อมกับล็อคประตูให้
เพราะธีวรารู้ว่าเวลาที่ปรายดาวโกรธหรือโมโหจะชอบขังตัวเองอยู่ในห้องเป็นเวลาหลายวัน หลังจากวันนี้ไปอีกกี่วันเธอจะสามารถออกมาพบหน้าผู้คนได้ ถ้าเป็นแบบนั้นเธอคงต้องโทร.ไปลางานกับธีราเอง
ปรายดาวได้ยินเสียงประตูห้องได้ปิดลง และนั่นทำให้เธอรู้ว่าธีวราได้ออกจากห้องไปเรียบร้อยแล้ว แต่ทว่าเธอกลับร้องไห้ออกมาด้วยความอดกลั้น เหมือนวันที่เธอเพิ่งจะเสียมารดาไปในวันแรกไม่มีผิด พร้อมกันนั้นเธอก็เอามือถูไปด้วยความโกรธและความโมโหของตัวเอง จนเนื้อตัวเริ่มแดง
ปรายดาวลุกขึ้นเดินไปหยิบหินที่เอาไว้สำหรับขัดขี้ไคลซึ่งตั้งอยู่บนชั้นที่มีอุปกรณ์ในการอาบน้ำ พวกเกลือขัดผิว และอื่น ๆ อีกมากมาย มันตั้งอยู่ที่ปลายเท้า
ปรายดาวเอื้อมแขนไปหยิบมันมาขัดสิ่งโสมมที่ติดอยู่ตามตัวของเธอ ไม่ว่าจะน้ำรักของธีวราที่จงใจปล่อยใส่เธอ หรือแม้กระทั่งรอยจูบ รอยดูด และรอยเลีย ตามหน้าอกของเธอ จนตอนนี้ปรายดาวเริ่มแสบไปหมดทั้งตัวแล้ว
ต่อจากนั้นปรายดาวได้เอาน้ำยามาล้างจุดซ่อนเร้น ล้างสิ่งนั้นออกให้หมด แม้แต่รอยจูบที่ริมฝีปากเธอก็ได้ใช้ครีมอาบน้ำมาล้างที่ริมฝีปาก จนมันเริ่มเปลือย พร้อมกับหยิบฝักบัวเพื่อเปิดล้างสิ่งสกปรกออกไปให้หมด
หลังจากที่ปรายดาวได้ชำระร่างกายและใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว แถมชุดนอนที่เธอใส่มันกลับมิดชิดจนแทบจะไม่เห็นอะไร หญิงสาวได้เก็บของที่มันกระจัดกระจายอยู่ให้เรียบร้อย เวลาที่แม่บ้านมาทำความสะอาดจะได้ไม่เป็นที่น่าสงสัย
... ผ่านไปสามวัน ...
“คุณหนูคะ ป้าเอาอาหารกับยามาให้แล้วนะคะ ป้าเอาไว้ตรงหน้าห้องเหมือนเดิมนะคะคุณหนู อ้อ เมื่อเช้าคุณผู้ชายโทร.มาค่ะ ว่าเดี๋ยวเย็น ๆ ท่านจะแวะมาหาคุณหนูที่บ้านนะคะ”
ป้าสา แม่บ้านของปรายดาววางถาดอาหารลงที่หน้าประตูห้อง พร้อมกับกระดาษโน้ตของธีวราที่เขียนถึงปรายดาวเป็นเวลาสามวัน
“ขอบคุณนะจ๊ะป้าสา วันนี้ป้าสาออกไปซื้ออาหารให้หน่อยนะคะ วันนี้ดาวจะทำอาหารให้คุณพ่อเองค่ะ” เสียงของปรายดาวเล็ดลอดออกมาจากในห้อง
ไม่เกินสองสาทีปรายดาวก็ได้เปิดประตูห้องออกมาแค่เพียงพอให้แขนโผล่ออกไป พร้อมกับยื่นแบงค์พันให้กับแม่บ้าน
“คุณหนูคะ อาหารของคุณผู้ชายเดี๋ยวป้าเป็นคนจัดการทำให้เองค่ะ” แม่บ้านขอทำอาหารแทนปรายดาว เพราะแม่บ้านเห็นรอยแดงเป็นทางยาวของเธอ
“ไม่เป็นไรค่ะป้าสา อาหารของคุณพ่อดาวอยากทำเองค่ะ นาน ๆ คุณพ่อจะเข้ามาที่บ้านสักที อีกอย่างดาวก็ดีขึ้นแล้วค่ะ อ๋อ เงินทอนที่เหลือดาวให้ป้าสานะคะ ป้าสาไปกับพี่เบิ้มคนขับรถก็ได้ค่ะ เอารถดาวไปนะคะ ป้าสาจะได้ไม่ต้องลำบาก ส่วนกุญแจรถของดาวแขวนอยู่ตรงที่ไว้กุญแจค่ะ”
“ค่ะคุณหนู ป้ากลับมาเมื่อไรแล้วป้าจะขึ้นมาเรียกนะคะ ส่วนคุณธีร์ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ แล้วยังฝากให้ป้าดูแลคุณหนูด้วยค่ะ ถ้ายังไงป้าขอตัวออกไปซื้อของก่อนนะคะ”
“ค่ะ ป้าไปเถอะ ขอบคุณนะคะ” จากนั้นปรายดาวก็ปิดประตูลงหลังจากที่แม่บ้านเดินจากไป
ปรายดาวไม่ลืมที่จะหยิบถาดอาหารเข้ามาไว้ในห้อง อย่างน้อยก็กินซะหน่อยก็ยังดี เห็นแก่ที่แม่บ้านอุตส่าห์ทำอาหารและนำมันขึ้นมาให้ถึงบนห้อง เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจเธอก็ได้ทานอาหารของแม่บ้านอย่างเอร็ดอร่อยจนลืมเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
เมื่อถึงตอนเย็นปรายดาวก็ได้ทำอาหารให้กับธีราทาน โดยประกอบไปด้วย ไข่ลูกเขย แกงส้มปลากรายใส่หน่อไม้ น้ำพริกกะปิ ควบคู่ไปกับปลาทอดและผักเครื่องเคียง