เมษาในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหนือเข่าเล็กน้อย สวมรองเท้าแตะวิ่งข้ามถนนไปยังรถยุโรปสีดำคันใหญ่ที่จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามประตูคอนโดด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ
“บอสตามมาทำไมคะ? ตอนนี้แฟนเมยังอยู่ที่ห้องเมนะ”
“คุณบอกเองว่าอยากให้ผมส่งข้อความหาคุณ ผมก็ส่งแล้วนี่ไง?”
“โอ๊ย! มันไม่ควรเป็นตอนนี้นะคะ”
“ก็ผมเป็นชู้ ผมจะส่งตอนไหนก็ได้...ไม่ใช่เหรอ?” ใบหน้าของพูดติดจะบึ้งตึงอยู่หน่อยๆ เขามองท่าทางร้อนรนของเธอแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ร้อนใจอยู่คนเดียว
“มันก็ไม่ควรเป็นตอนที่แฟนเมอยู่นะคะ”
“ทีคุณล่ะ นึกอยากส่งตอนไหนก็ส่ง ผมจะทำบ้างไม่ได้เหรอ?”
สีหน้าของหญิงสาวดูว้าวุ่น “กลับไปก่อนเถอะค่ะ วันหน้าค่อยนัดกัน”
“ทำไม? ทีคุณยังไปดักผมที่หน้าห้องน้ำได้เลย ผมจะมาดักคุณหน้าคอนโดบ้างไม่ได้เหรอ?”
“มันควรเหรอคะ? ถ้าธันวาเห็นเขา เมจะอธิบายกับเขายังไง?”
พอเห็นเธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ พิพ
