ชายหนุ่มเปิดประตูออกมายืนมองซ้ายมองขวา เขากำลังจะหันกลับไปบอกให้หญิงสาวข้างในเดินออกมา แต่กลับมีเสียงฝีเท้าตรงเข้ามาในห้องน้ำอีกครั้ง
“อ้าว! คุณพัฒน์น่ะเอง ผมนึกว่าไม่มีคนอยู่แล้ว”
พิพัฒน์หน้าเจื่อน “ผมแวะมาล้างมือน่ะ” เขาแสร้งเดินไปหน้ากระจกกดสบู่เหลวล้างมือ “ไม่ต้องตรวจหรอกไม่มีคนแล้วล่ะครับ”
“ครับๆ” ฝ่ายหลังเกรงใจที่เข้ามาตรวจแล้วเจอเจ้านายจึงรีบหายหน้าออกไปในทันที
เมษากับพิพัฒน์ต่างถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อครู่เธอตกใจจนแอบไปอยู่หลังประตูห้องน้ำทำตัวลีบเพราะเกรงยามจะเข้ามาตรวจแล้วเห็นตนเองเข้า
“เมษา ออกมาได้แล้ว เดี๋ยวผมไปดูลาดเลาหน้าห้องน้ำให้”
หญิงสาวไม่คิดว่าตอนแอบเข้านั้นง่าย แต่ตอนแอบออกจากห้องน้ำชายจะยากเย็นถึงเพียงนี้ ดีที่เป็นช่วงบ่ายแก่ๆ และต่อเนื่องกับเวลาเลิกงาน ไม่อย่างนั้น เธอกับพิพัฒน์ต้องถูกจับได้แน่
เจ้าของบริษัทที่ตกกระไดพลอยโจนต้องมากลายเป็นชู้รักของนักศึกษาสาว
