บทที่ 8 คืนที่สอง
1062 คำ
จากนั่งเบียดกลายเป็นนั่งโอบ ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็ทำให้ยางอายของคนทั้งคู่ลดเริ่มน้อยถอยลง ความปรารถนาในใจเริ่มแสดงตัวออกมาทีละน้อย พิพัฒน์ลูบบนต้นแขนหญิงสาวไปมา เมษาเองก็ลูบต้นขาของชายหนุ่ม
เมาแล้วเรื้อน!
นิยามที่ธันวาเคยให้เธอไว้ มือของเมษาเริ่มทำงานตามสัญชาตญาณ สิ่งที่ไหนที่เธอเคยจับเคยลูบก็ถูกหญิงสาวควานหา
“เอ๊ะ! น้องเมซนแล้วนะครับ” พิพัฒน์ดุเบาๆ อย่างไม่จริงจัง นิ้วเรียวของเธอไล้ไปตามแนวตะเข็บซิปกางเกงจนชายหนุ่มขนลุกขนชัน
เธอแหงนหน้ายิ้มหวานกระซิบ “พี่พัฒน์เองก็ชอบเมใช่ไหมคะ?”
“อืม...” ฟังดูเป็นเสียงครางในลำคอมากกว่าจะเป็นคำตอบ
ไฟถูกหรี่ลงอีก มือของเมษาที่ลูบอยู่ตรงนั้นถูกเขากุมเอาไว้
“คืนนี้พี่พัฒน์เป็นชู้ของเมนะคะ เราไปกันเถอะ” ดวงตาของเธอหรี่ปรือหวานฉ่ำ
พิพัฒน์บอกให้บาร์เทนเดอร์หนุ่มเอาบิลมาเก็บเงิน ก่อนจะประคองหญิงสาวตรงไปโรงแรมที่เดิมซึ่งอยู่ถัดจากบาร์แค่ตรอกเดียว
เมษาเข้าไปในห้องได้ก็กระโดดขึ้นใช้สองขาหนีบช่วงเอวของเขาไว้
“อุ้มเมหน่อยสิคะ” น้ำเสียงออดอ้อนทำเอาชายหนุ่มตบะแตก
ตั้งแต่เธอใช้ปลายนิ้วลูบไล้ช่วงซิปหน้ากางเกงของเขา พิพัฒน์แทบจะระงับอกระงับใจไม่ไหว หัวใจเขาราวกับภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิดออกมาทุกเมื่อ
คืนนี้เขาไม่ได้ดื่มมากเท่ากับคืนแรกที่เธอเมษา
ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้าไปวนแตะกับลิ้นของเธอ หญิงสาวยื่นลิ้นออกมา แหงนหน้ากอดคอเขาไว้แน่น
...ฐานะชู้รักของเขา...ต้องทำหน้าที่บนเตียงให้สุดฝีมือ
แขนหนึ่งเขาช้อนอยู่ใต้ก้นเธอ อีกมือสอดเข้าชายเสื้อลูบหลังเนียนแลปลดตะขอบราเซียร์ของเธอก่อนจะล้วงลงในขอบกางเกงยืดผ้าพริ้ว บีบบั้นท้ายผ่านกางเกงชั้นในตัวจิ๋ว
หญิงสาวเบียดหน้าอกบดกับกล้ามแน่นของเขา
พิพัฒน์นั่งลงตรงขอบเตียง เมษานั่งคร่อมอยู่บนตัก เธอจูบเขาอย่างตักตวงและหลงใหล นับตั้งแต่คืนแรกระหว่างเขาและเธอ เมษารู้สึกโหยหาอยากจะเจอเขาทุกค่ำคืน
เมื่อหลายวันก่อน เมษาเพิ่งปรึกษากับธันวาเรื่องที่เธออยากจะไปตามหาพิพัฒน์
“แกติดใจเขาล่ะสิ!”
เมษากับธันวาเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นมักจะรักษาภาพพจน์ซึ่งกันและกัน แต่เมื่อปรึกษาหารือกันสองต่อสอง ก็มักจะพูดกันอย่างจิกๆ
“ก็คงงั้น” เมษาพยักหน้าด้วยสายตาลอยๆ
“คนแรก ครั้งแรกก็ทำเอาแกมีอาการนี้ เขาแค่อยากวันไนท์สแตนด์แล้วแกจะไปตามหาเขาที่ไหนล่ะ?”
“บางที เราอาจจะต้องกลับไปที่เดิมนะ”
“มันแพงน่ะสิ เงินเดือนเดือนนี้ฉันใกล้หมดแล้วด้วย” ธันวานิ่วหน้า เขาเพิ่งควักเงินซื้อไม้เทนนิสอันใหม่
“ได้ๆ ฉันเลี้ยงแกเอง พาฉันกลับไปหาพี่พัฒน์ทีนะ”
ธันวาเลิกคิ้ว “ถ้าเกิดเขามีลูกมีเมีย หรือว่ามีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วล่ะ”
“ฉันว่าไม่มีหรอก ฉันหลอกถามเขาและก็ไปหลอกถามคนที่มากับเขาดูแล้ว เขายังโสดสนิท”
“บ๊ะ! เมษา เธอนี่มันไวซะจริง เพิ่งเจอครั้งแรกก็ล้วงความลับเขาแล้ว”
“เอ้า! ก็ฉันคิดว่าเขาทั้งหล่อ มาดก็ดี เกิดฉันเมาแล้วเรื้อนก็ควรจะเรื้อนใส่คนหล่อและโสดไม่ใช่เหรอ?”
“เออๆ ไปก็ไป”
แม้จะไปถึงสามคืนติดกันแต่พิพัฒน์ก็ไม่ได้ปรากฏตัวให้เห็น
“เงาคนที่มากับเขากลุ่มนั้นก็ยังไม่มีเลย...แสดงว่าเขาไม่ได้ขาดื่ม” ธันวามองเพื่อนรักอย่างหนักใจแทน
“บาร์เทนเดอร์ก็ว่าเพิ่งเคยเห็นหน้าครั้งนั้นครั้งเดียว”
“เฮ้อ! เมษาเอ๊ย! ฉันจนปัญญาช่วยแกล่ะ”
“ไม่เป็นไรธัน ฉันติดสินบนบาร์เทนเดอร์ไว้แล้ว ถ้าเขามาต้องส่งข่าวทันที”
ธันวาส่ายหน้า “เรื่องชั่วๆ เพื่อนฉันถนัดนัก”
“ขอบใจที่ชม ฮ่าๆ”
พิพัฒน์พลิกร่างของเมษาในนอนราบไปกับเตียง เขาดูดเม้มซอกคอขณะที่มือสอดใต้เสื้อชั้นในที่ยังครอบอยู่บนสองเต้า มือใหญ่เคล้นทรวงอกเธอเบาๆ
‘เต็มไม้เต็มมือดีนัก! จับไปตรงไหนก็ทั้งเนียนทั้งนุ่ม’
เมษาลูบท่อนแขนของเขาขึ้นลง สองมือเขายังบีบก้อนเนื้อเอาไว้ขณะที่ยื่นหน้าขึ้นไปจูบริมฝีปากบางนุ่มเคลือบสีชมพูอ่อน เธอยื่นลิ้นรอออกมาแตะกับริมฝีปาก พิพัฒน์จึงสอดลิ้นวนก็ประกบปากลงไป ปลายนิ้วเขาคลึงอยู่บนตุ่มไตสีชมพู
หญิงสาวยื่นมือมาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นที่คอของเขา ไล่ลงไปเรื่อยๆ จนเสื้อแบะออกเธอลูบฝ่ามือบนแผ่นอกของเขาแตะยอดอกของชายหนุ่มเหมือนที่เขาทำกับเธอ
พิพัฒน์ก้มลงไปทั้งจูบทั้งดูดที่ก้อนเนื้อนิ่มก่อนจะจูบไล่ไปตามหน้าท้อง กางเกงขอบยืดของเธอถูกเขารูดทิ้งทางปลายเท้า เขากางขาเธอออกแล้วก้มลงจูบซอกต้นขาตามแนวขอบกางเกงสีขาวลายลูกไม้ตัวจิ๋วที่เว้าขาสูง
“พี่พัฒน์ขา....”
เมษาบิดตัวเล็กน้อยเมื่อเขาจูบไล่ลงตามแนวซอกขาลงไปลึกๆ แล้วก็หันมาจูบซอกขาอีกข้าง
เขาจิ้มนิ้วไปตรงกลางกางเกงตัวจิ๋วแล้ววนเบาๆ ต่ำลงไป
“อ๊ะ....อ๊ะ.....” หญิงสาวครางในลำคอสะดุดเป็นบางจังหวะในยามที่นิ้วของเขาตกลงไปในร่องใต้ร่มผ้า
“ตรงนี้ค่ะ...ตรงนี้” เสียงบอกของเธอเบาหวิว
พิพัฒน์เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าเหยเกของหญิงสาวเมื่อเขาจงใจวนอยู่ตรงติ่งเล็กๆ ในซอกกลีบเนื้อ
“น้องเมชอบไหมครับ?”
“ค่ะ...เม...ชอบ”
เขารูดกางเกงตัวจิ๋วออกแล้วใช้ปลายนิ้วสัมผัสกับเนื้ออ่อนนุ่มกึ่งกลางตัวเธอ เขาทั้งบี้ทั้งวนจนเธอร้องกระเส่าหอบหายใจแรง
****************************
- ผู้เขียน
