4 วันต่อมา
ภามและพู่กันลงจากรถมุ่งหน้าเพื่อขึ้นเครื่องบิน ทั้งสองตัดสินใจจะไปฮันนีมูลที่เกาะเต่าซึ่งเป็นสถานที่ที่พู่กันเลือกที่จะไป ทำไมถึงไม่ไปฮันนีมูลต่างประเทศนะเหรอ เพราะว่าพู่กันรักธรรมชาติแบบไทยๆไม่ต้องไปไกลอีกต่างหาก เพียงแค่น้ำใสบริสุทธิ์และไปกับคนของใจ ไม่ว่าจะทานข้าวอยู่บ้านหรือนั่งยิ้มให้กันท่ามกลางภูเขา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหากมีพี่ภามไปด้วยแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
ความสุขหน่ะมันคือความอบอุ่นและได้ไปทุกที่กับคนที่เรารักต่างหากล่ะ
“เที่ยวให้สนุกนะ”
“ค่ะม๊า”
“กลับมาก็เอาหลานมาฝากม๊าสักคนนะตาภาม” ร่างสูงยิ้มรับกับประโยคเชิงหยอกล้อแต่มันกลับเต็มไปด้วยความหวัง
“ครับ ไปคราวนี้ผมจะไม่ทำให้ม๊าผิดหวังเลย” มือหนายื่นมากุมมือพู่กันจรดริมฝีปากลงแผ่วเบาท่ามกลางสายตาหลายคู่
เครื่องบินทะยานสู่พื้นฟ้าพลันดิ่งลงสู่พื้นโลกในไม่ช้า การเดินทางเต็มไปด้วยความสะดวก หากเดินทางมาถึงเสียงคลื่นซัดเข้า
