7
พบเพื่อจาก
ด้านนอกห้องโถงกลายเป็นสถานที่โล่งซึ่งไม่มีบ่าวไพร่ผู้ใดหลงเหลืออยู่ ส่วนภายในห้องมีแค่เหอซิงและท่านเจ้ากรมการคลังที่โดนปล่อยให้อยู่กันตามลำพัง
“ใต้เท้าจาง...” เสียงเล็กร้องเรียกคราเมื่อพบว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเงียบจนดูเหมือนว่านางกำลังพูดเองเออเองอยู่ฝ่ายเดียว
นัยน์ตาคมกริบของชายสูงวัยมองนางอย่างพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ครั้นเห็นว่าใบหน้าน่ารักยังคงจ้องมองเขาอย่างรอคอย จึงเอ่ยทำลายความเงียบขึ้นมา
เขายอมรับว่าตนเองหลอกใช้เด็กคนนี้...
“ได้” น้ำเสียงของจางจื่อหมิงเต็มไปด้วยความเวทนาและสงสาร แววตาของเหอซิงดูกระจ่างใสและไร้เดียงสา นอกจากจะไม่โกรธเขาแล้วยังมาอ้อนวอน ช่างเป็นเด็กที่ไม่รู้ความโดยแท้
“ขอบคุณเจ้าค่ะใต้เท้า!” เหอซิงดีใจเสียจนยิ้มตาหยี น้ำเสียงตื่นเต้นยินดี “ขออนุญาตเริ่มเลยนะเจ้าคะ”
จางจื่อหมิงถึงกับเบิกตากว้าง เมื่ออีกฝ่ายพูดจบแล้วกลับพุ่งตัวเข้ามากอดแขนเขาอย่างสนิทสน
