เมื่อเหอลั่วปิดบานประตูลง เขาก็พบว่ามีอีกบุคคลหนึ่งยืนรอด้านนอกห้องอยู่ก่อนแล้ว แววตาที่อ่อนโยนจึงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
น้องสาวสุดที่รักของเขาจำต้องเดินทางไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดโดยที่เขาไม่อาจปลีกตัวไปกับนาง ภาระของมือขวาแห่งสำนักต้องดูแลสถานที่แห่งนี้แทนผู้เป็นอาจารย์ที่ยังไม่กลับมา
ด้วยเหตุนี้ ต่อให้เขาจะไม่อยากให้ ‘อีกฝ่าย’ เป็นคนนำทางให้เหอซิง แต่ด้วยสถานการณ์บังคับ เขาจึงต้องยอมอย่างไม่มีทางเลือก
น้องสาวของเขาเป็นสาวเป็นนาง...ต่อให้เวลานี้จะปลอมตัวเป็นชาย แต่คนที่จะนำทางก็รู้เพศที่แท้จริงของนางอยู่ดี
“เพราะมันจำเป็นหรอก ข้าถึงได้ยอม...” เสียงทุ้มจริงจังเอ่ยเป็นครั้งสุดท้าย สบตาผู้ที่ยืนนิ่งไม่ส่งเสียงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินจากไปด้วยความไม่สบอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง
ฝ่ายหญิงสาว ครั้นอาบน้ำแต่งตัวใหม่เสร็จแล้ว นางก็กลับมานั่งลงบนโต๊ะแล้วหยิบผลไม้ขึ้นมากิน รู้สึกว่าหนังตาหนักอึ้งจนสุด
