เพื่อนกันทำกันเเบบนี้หรอ 5
1111 คำ
หลายวันต่อมา ทั้งเเฟรงค์เเละฟักทองก็ได้จบการศึดษาระดับมัธยมปลาย เรื่องราวความรักของทั้งสองที่เกิดขึ้นทุกคนในโรงเรียนต่างรู้เเละนำไปพูดต่อๆกันทั้งดีเเละไม่ดี เเละเรื่องคนมาเเกล้งร่างบางหรือมาพูดไม่ดีให้กับเเฟนของเขานั้นเเฟรงค์ก็จัดการไปจนหมด เเถมยังดูคลั่งรักฟักทองมากขึ้นเรื่อยๆเพื่อนๆในกลุ่ทของเขาต่างก็พูดเเซวเเละสงสัยว่าทำไมถึงไปรักกันได้เเต่ก่อนเห็นตีกันจลอดด่ากันเหมือนไปโกรธใครมา เเต่ตัดภาพมาที่ปัจจุบันทั้งสองคนตัวติดกันไม่ห่างเเม้วันสุดท้ายที่เลี้ยงฉลองงานจบการศึกษาเเฟรงค์ก็ยังคงเกาะหยึบอยู่กับฟักทองจนไม่สนใจเพื่อนฝูง
"ไอ้สัสไปรักกันตอนไหนวะ"
"กูก็ไม่รู้กูก็ดูอยู่กับมึงเเต่อย่าไปถามเยอะเลยเดียวไอ้เเฟรงค์เเม่งโกรธหาว่าไปเสือกเรื่องของมันชั่งเถอะ มาๆกินหมูกะทะต่อ"
.
.
.
"เลิกเกาะกูเป็นลิงได้เเล้วเเฟรงค์"
"ไม่ก็รักเมียทำไมวะ..เเล้วถ้ากูไม่มานั่งกับมึงมึงก็นั่งกินหมูกะทะคนเดียวอะดิไม่เหงาไง"
"ไม่ปกติก็อยู่คนเดียวมาตั้งนานก็ไม่เคยเหงา"
"โถ่ที่รักอย่าพูดงี้ดิวะกูรู้สึกพิดเเล้วไม่มีใครเเกล้งมึงเเล้วขอโทษ"
"วันนี้กูจะทำโทษมึง....นะเเฟรงค์...กูจำได้ว่ามึงเอากูจนเกือบสิ้นใจตายวันนี้มึงโดนกูเเน่"
"อุ้ยๆ..ที่รักจะทำอะไรจะข่มขืนผัวหรอเอาดิเอาเลย"
"ใช่กุจะข่มขืนมึง...."
"ติดใจก็บอก"
"มั้ง...ก็เเค่อยากลองอีกเเต่กูขอเป็นคนคุมจังหวะนะคร่าวนี่มึงนอนเฉยๆไปบ้านมึงเเล้วกันกูบอกเเม่ไว้เเล้วว่ากลับช้า"
"ได้ครับเมีย บอกเเม่เลยก็ได้กลับพรุ้งนี้เดียวเดินไม่ได้5555"
"หยุดพูดได้เเละคนเยอะ"
"อย่าไปสนใจพวกเเม่งดิ" ฟักทองเลิกสนใจคนที่นั่งข้างๆเขาส่ายหัวออกมาเอือมๆเเละนั่งกินหมูกะทะต่อในใจก็คิดถึงเรื่องราวที่ได้มีอะไรกับร่างสูงหลายวันมานี้ร่างกายมันรู้สึกอยากรู้สึกอยากทำกับเเฟรงค์มากๆไม่รู้เพราะทำบ่อยจนเคยชินหรือป่าว ตอนนี้อาจจะเป็นคนติดเซ็กเเบบไม่รู้ตัวเเน่ๆ
หลังจากการฉลองเรียนจบเเล้วทั้งสองคนก็กลับบ้านด้วยกันปกติ ฟักทองก็เล่นมือถือเช็คดูรายชื่อการสอบติดมหาลัยของตัวเองอยู่ตลอดเวลาเพราะผลออกวันนี้ เเฟรงค์ก็ตามมาสอบที่มหาลัยเดียวกันกับฟักทองเเต่เรียนคนละคณะ
"อยากเเล้ววะ...มาขึ้นรถมัวเเต่ก้มดูโทรศัพท์คุยกับชู้ไง"
"ชู้อะไรกูก็เช็ครายชื่อไงว่าสอบติดไหมมึงก็หัดเช็คบ้างนะจะได้รู้เรื่องรู้ราวบ้าง"
"มึงก็เช็คให้กูด้วย"
"เห้อออไอ้เเก่"
"ว่าผัวระวังไม่เจริญ " เเฟรงค์ขึ้นคร่อมมอไซด์บิ้กไบค์ลูกรักเเละสตาท์รถฟักทองก็ขึ้นไปซ้อนเเละกอดเอวไว้หลวมๆจสกนั้นรถก็เเล่นออกไปทันที
.
.
.
.
.
.
"ลงเลยครับคุณหนู"
ฟักทองลงมาจากรถบิ๊กไบค์เเละเดินเข้าบ้านของเเฟรงค์อย่างเคยชินเพราะมาบ่อยเเล้ว บ้านออกจะใหญ่โตเเต่กลับอยู่คนเดียวเพราะอยากอยู่คนเดียวเลยให้พ่อเเม่สร้างบ้านให้ใหม่รวยจัดไอ้คนนี้
"อาบน้ำก่อนไหม" เเฟรงค์ถามขึ้นเเละโอบเอวบางไว้หลวมๆ
"ได้" ฟักทองเดินนำขึ้นไปชั้นสองเเละเข้าห้องนอนไปเเฟรงค์ก็ยิ้มเเละเดินตามมาติดๆ
ฟักทองอาบน้ำชำระล้างร่างกายทั้งหมดทุกซอกทุกมุมจนเสร็จเเละเดินออกมาพร้อมผ้าคุมอาบน้ำ หลังจากเปิดประตูออกมาก็เห็นเเฟรงค์นอนกนะดิกเท้าอยู่ที่ปลายเตียง
"ไปอาบน้ำสิ"
"ไม่อะกูว่ากลิ่นตัวเท่ๆเเบบกูน่าจะสร้างอารมณ์เ****นให้มึงได้"
"เหอะก็เเล้วเเต่" ฟักทองเดินไปที่กระเป๋าตัวเองเเละค้นของบางอย่างที่เตรียมเองเตรียมไว้
ฟักทองเเกะใส่มือเเละยื่นให้เเฟรงค์เเฟรงค์มองดูเม็ดยาที่อยู่ในมือคนตัวเล็กอย่างงงๆ
"ไวอ้าก้า...ลองกินให้ดูหน่อยอยากรู้จะเเข็งจะอึดขนาดไหน"
"หึหึได้ดิ" เเฟรงค์หยิบใส่ปากเเละกลืนลงคออย่างรวดเร็วเสื้อผ้าที่สวมอยู่ถอดออกทีละชิ้นๆจนตอนนี้ไม่มีสิ่งบดบังร่างกายอีกต่อไป ฟักทองเห็นดังนั้นก็ถอดผ้าคุมของตัวเองออกเเละขึ้นไปคร่อมตัวเเฟรงค์ที่นอนอยู่บนเตียง
ใบหน้าขาวก้มลงไปจูบปากหนาๆของชายหนุ่มเเผ่วเบา เเฟรงค์ยังคงอยู่เฉยๆเพราะเจ้าตัวบอกจะเป็นคุมจังหวะเอง
จ๊วฟ
"อ้าปาก" ฟักทองพูดบอกเมื่อเเฟรงค์อ้าปากฟักทองก็จูบลงไปอีกครั้งโดยสอดลิ้นนุ่มๆตวัดเลียไปมากับลิ้นของเเฟรวค์ มือของฟักทองรูปไปตามกล้ามเนื้อของเเฟรงค์ทุกส่วนไม่ว่าจะหน้าท้อง ต้นเเขนเเละส่วนอื่นๆ ทุกส่วนของเเฟรงค์นั้นเเข็งเเรงไปหมดทุกส่วน
"ซี้ดคว*ยกูเเข็งเเล้ววะ"
"ดี.....อยู่เฉยๆห้ามขยับเพราะวันนี้จะคุมเกมเองทั้งหมด"
"ได้ดิ" เเฟรงค์ยังคงนอนอยู่เฉยๆไม่ขยับมห้ร่างบางได้โลมเลียตัวเองตามใจชอบ มือเล็กๆของฟักทองเอื้อมไปทางข้างหลังเเละจับเเกนกายใหญ่ที่เเข็งตัวเต็มไม้เต็มมือ
ฟักทองจับรูดหนังหุ้มปลายขึ้นลงๆไปมาสร้างความเสียวให้กับเเฟรงค์น้ำสีใสไหลย้อยออกมาตามรู ดูก็รู้ว่าเเฟรงค์นั้นเ****นขนาดไผน
ฟักทองถอยตัวเองลงไปอีกนิดนึงจากตอนเเรกที่นั่งอยู่บนหน้าท้องขยับลงมานั่งทับเเหนกายใหญ่เอาไว้เเต่ยังไม่ได้เอาเข้ามาในรูรัก
"เจลอยู่บนหัวเตียงเลยที่รัก"
"ขอบคุณ" ฟักทองหยิบเจลที่หัวเตียงมาชโลมทาที่มือเเละนำไปทาที่รูรักกับเเกนกายใหญ่ยาวของเเฟรงค์
"ซื้ดดดดเร็วดิอยากยัดคว*ยเข้าไปเเล้ว"
"กูจะเอาให้หักเลย....ขอเเก้เเค้นมึงหน่อยเถอะ"
- ผู้เขียน
