เพื่อนกันทำกันเเบบนี้หรอ 4
867 คำ
ตอนเช้า 10 โมง
เเฟรงค์ที่ตื่นมาด้วยรอยยิ้มหน้าบานที่ดูเเล้วมีความสุขมากๆ เขาลงไปซื้อข้าวมันไก่ร้านประจำของเขา เเละซื้อมาเผื่อร่างบางที่นอนจมอยู่ที่เตียงด้วย วันนี้เขาไม่ไปเรียน เพราะอยากอยู่เเกล้งไ*****อที่นอนโทรมอยู่บนห้อง
"งื้ออ" ฟักทองตื่นขึ้นมาด้วยความปวดเมื่อยทั้งตัวเขาขยับตัวนิดเดียวก็ร้าวไปหมด ฟักทองมองไปรอบๆห้องเพื่อหาใครบางคนเเต่กลับไม่เจอ สงสัยคงจะไปเรียนเเล้ว เขาจึงล้มตัวนอนต่อ
เเอ๊ดด!!
เสียงประตูเปิดออกพร้อมกังเเฟรงค์ที่เดินถือถุงข้าวเข้ามาเขานำไปจัดใส่จานเเละเดินถือเข้าไปในห้องนอนที่ฟักทองหลับอยู่
"ตื่น....ไ*****อตื่น" เขาเขย่าตัวร่างบางไปมาเพื่อปลุกมากินข้าว
"งื้ออจานอนน!!!"
"อย่าดื้อตื้น!"
"ไม่!!!"
"ถ้าไม่ตื่นกูจะเอามึงอีกสักรอบดีไหม"
พรึบ
ฟักทองที่ได้ยินรีบดีดตัวขึ้นนั่งทันที เขาไม่ยอมให้ทำอีกรอบหรอก ขืนยังทำเขาได้ตายคาอกเเน่ๆ
"กินข้าว"
"งื้มม ....เเล้วไม่ไปเรียนหรอเนี่ย"
"ไม่อะอยากอยู่กับมึง"
"ห้ะ!!"
"ทำไมนี่ก็ห้องกู กูจะอยู่ไม่ได้มั้ง"
"อืม" ฟังทองรับจานข้าวที่ใส่ข้าวมันไก่มากิน เขาซัดจนหมดจานไม่เหลือข้าวสักเม็ดเมื่อคืนเสียพลังงานไปเยอะ
หลังจากกินอิ่มเเฟรงค์ก็นำจานไปเก็บเเล้วเดินเข้ามานอนลงบนเตียงกอดเอวร่างบางเอาไว้
"มึงทำตัวเเปลกๆนะ"
"เเปลกยังไง"
"ปกติมึงชอบเเกล้งกูเกลียดกูนิ"
"อืม..."
"อืมอะไรมึง .....กูเเม่งไม่เข้าใจเลยทำไมต้องทำกูขนาดนี้ด้วย"
"หุบปากดิจะนอน!!"
"เอ้า ไอ้เหี้ยไม่ต้องมากอดกูเลยนะ"
"ขอโทษ"
"เนี่ยมึงเเปลกๆ"
"อืม....กูคิดบางอย่างได้เมื่อคืน"
"คิดไร"
"ไม่บอก.."
"งั้นก็อย่ามากอดกู"
"เห้ออ....กูชอบมึงนานเเล้วนานเเล้วด้วย"
"ห้ะ!!!!! สมองมึงกลับหรอไอ้เเฟรงค์"
"ชอบจึงๆตลอดเวลาที่ผ่านมาที่กูเเกล้งมึงกูเเค่กลบความรู้สึกที่กูมีกับมึง "
"มึงปัญญาอ่อน ...เเล้วที่ให้กูมาเอากับมึงเพราะมึงชอบกูเเละอยากเย็ดกูว่างั้น"
"อืม"
"อะ...ไอ้ชั่วเอ้ย!!!?!!" ฟักทองกำมือเเล้วทุบรัวไม่ยั้งใส่ร่างสูงด้วยความโกรธ จนลืมความเจ็บปวดตัวไปเป็นปิดทิ้ง
ตุบๆ
ตุบ
"โอ้ยๆ....มึงเอาใหญ่เลยนะไ*****อ"
"มึงทำกูเจ็บเเสบนักนะ ...ไอ้ชั่ว!!!!"
"ขอโทษ..โอ้ยๆยอมเเล้ว"
"มึงพึ่งมาสำนึกได้หรอห้ะมึงเเกล้งกูมาตั้งปีกว่า ไอ้สัส"
"ขอโทษ"
"ตบหลังเเหวนดีไหมห้ะ...เออไอ้สัสเเม่กูเป็นห่วงเเล้วมั้งไม่ได้กับบ้านเนี่ย"
"กูโทรคุยกับเเม่มึงเเล้วไม่ต้องห่วง"
ร่างสูงดึงตัวร่างบางนอนลงตามลงมาเเล้วกอดซุกร่างบางเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่หัวใจพองโต ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขานั้นชอบร่างบางมาก ทั้งเรียนเก่งน่ารัก ผิวขาวเนียนตัวเล็กน่าถนุถนอม เเต่เขานั้นไม่ได้เป็นเกย์จึงพยามกลบเกลือนความรู้สึกตัวเองด้วยการสร้างเรื่องเพื่อเเกล้งร่างบาง ทั้งปล่อยข่าวปลอมทั้งทำร้าย เเต่เมื่อคืนที่เขาได้มีอะไรกับร่างบางเขานั้นรู้สึกอยากกอดคนตรงหน้าอย่างงั้นทั้งคืน อยากมีอะไรด้วย อยากจูบ อยากหอม เขาจึงมานอนคิดพิจารณาเเล้ว เขาไม่ควรจะทำร้ายจิตใจของร่างบางอีกต่อไป ปล่อยความรู้สึกที่มีให้เป็นธรรมชาติ เขาชอบฟักทองชอบมากๆ
"มึง..." เเฟรงค์เรียกฟักทองเสียงอ่อย
"อะไรเเละทำเสียงอะไรมึง"
"กุถามอะไรอย่างดิ เกลียดกุไหมที่ทำร้ายมึง"
"เกลียด...ไอ้สัสเเกล้งกู"
คำตอบของร่างบางทำให้ร่างสูงกลืนคำถามต่อไปที่จะถามทันที
"จะถามว่ากูชอบมึงไหมว่างั้นเถอะ"
"มึง..มึงรู้ได้ไง"
"สีหน้ามึงออก ขำวะ555 คนหน้าโหดนิ่งๆอย่างมึงจะมีมุมเเบบนี้"
"เออ กูเป็นเเค่กับมึงอะเเหละ"
"ถึงมึงจะเเกล้งกูก็เถอะ เเต่เมื่อรู้ความจริง กูก็ไม่ได้อะไรหรอก เพราะถ้ากูตัวใหญ่เท่ามึงกูก็สู้มึงได้ 555"
"หึๆ...น่ารักจิงนะมึงอะ"
"อยู่เเล้ว..."
"เเล้วคำตอบมึงว่าไง "
"คำตอบอะไรหรอไม่รู้ มึงถามอะไรกูอะไม่เห็นมี้"
"อย่ากวนตีนมึงก็รู้กูจะถามอะไร
"อืม ให้มันเรื่องของเวลาเเล้วกันไม่สามารถตอบได้"
"งั้นกูจะจีบมึง...วันไหนที่มึงชอบกูก็บอกกูด้วยนะ "
"อื้มเดียวบอกเเต่ตอนนี้ขอเกลียดก่อนละกัน อีกอย่างท้าจีบกูมึงต้องปกป้องกูจากผลงานมึงที่ทำให้คนเกือบครึ่งโรงเรียนเกลียดกูด้วย"
"อืมกูขอโทษนะ"
หึๆ ร่างบางยิ้มออกมาอย่างชนะ เขาคิดไว้เเล้วว่าเเฟรงค์มันต้องชอบเขาเเน่ๆ
ต่อไปนี้จะเอาคืนให้สาสมเลยยย!!!!
- ผู้เขียน
