ตอนที่ 8

1054 คำ

“ขอบคุณค่ะคุณลุง… ” หญิงสาวเอี้ยวกายมายกมือไหว้ ธำรงค์เอื้อมมือโอบร่างหล่อนรั้งเข้ามากอดเหมือนไม่อยากให้ลงจากรถ “ลุงเป็นห่วงจัง… หอพักที่นี่ปลอดภัยดีใช่ไหม” ธำรงค์จ้องมองหอพักที่มีสภาพเป็นเรือนไม้สองชั้น ด้านหน้ามีต้นหูกวางขนาดใหญ่ แม้จะมีรั้วรอบขอบชิดและแสงไฟด้านหน้าสว่างไสวแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของหล่อน “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ… ที่นี่เป็นหอพักผู้หญิงค่ะ ห้ามผู้ชายเข้า ป้าเจ้าของหอเข้มระเบียบมากค่ะ เรื่องความปลอดภัยก็โอเคค่ะ… ” “แต่ลุงก็ยังห่วงอยู่ดี… ” “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ…. ” “หนูย้ายไปพักที่โรงแรมของลุงดีกว่า เดี๋ยวลุงเปิดห้องพักให้หนูอยู่ได้ตลอดชีพเลยดีไหม… ” เขาพูดขนาดนี้ฟังดูก็รู้ว่าธำรงค์อยากเลี้ยงดูหล่อน “อุ๊ย… ขนาดนั้นเลยหรือคะคุณลุง ไม่ดีมั้งคะเดี๋ยวพนักงานที่โรงแรมรู้คุณลุงจะโดนนินทา… ” “เรื่องนั้นลุงไม่เคยสนใจ ลุงสนใจแค่หนูคนเดียวเท่านั้น” เขารั้งเรื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม