แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว (3)
1165 คำ
part วดี
ที่อยู่ๆฉันถามเรื่องที่ผ่านมานานโครตๆ ก็แค่อยากแกล้งถามเฉยๆ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ คนตรงหน้าฉันกลับเงียบเหมือนมันมีอะไรมากกว่านั้น ดูเลิ่กลั่กๆแปลกๆ สิ่งที่ฉันเข้าใจมาตลอดคือ ฉันเมามากๆจนเผลอไปมีอะไรกับภีม ทำให้ฉันต้องจำใจเลิกกับแฟนมาแต่งงานกับเจ้านี้ไง
"นายเป็นอะไร เงียบทำไม"
"เธอยังรักไอ้คนนั้นอยู่หรอ"
"...."
"เธอเสียใจใช่มั้ยที่ต้องเลิกกับไอ้นั้นมาแต่งงานกับฉัน"
"....."
"เธอ...."
"นายจะแคร์ทำไม ในเมื่อตอนนี้ฉันก็อยู่กับนาย ส่วนฉันจะรักใคร นายจะแคร์ทำไมกัน" ที่ฉันพูดแบบนั้นเพราะว่า ไม่ใช่เพราะฉันยังรักแฟนเก่าอยู่หรอก ตั้งแต่ฉันอยู่กับเขา ก็มีหวั่นไหวบ้าง เขาก็เป็นคนดีมากอยู่ดีนะแต่ติดที่เจ้าชู้ไปหน่อย แต่เขาก็ไม่เคยปล่อยให้ใครมายุ่งกับฉันนะ ยกเว้นยัยลินดาหน้าซิลีโคนนั้น
"...."
"นายก็ดูแลฉันดี สมกับที่นายไปสารภาพผิดกับแม่ฉัน ถึงฉันจะเสียใจมากๆที่ต้องเลิกกับคนที่ฉันคบมานานและวาดฝันอนาคตไว้ด้วยกัน แต่ตอนนี้มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนะภีม"
----------------------------------------------------------------
part ภีม
นั้นแหละครับวดีเธอก็ไม่เชิงว่าเกลียดผมหรอก แต่เธอก็ไม่ได้รักผม ดูก็รู้ว่า เธอยังรักไอ้อ่อนนั้น ไอ้ที่นอกใจเธอไปแต่ผมก็ไม่อยากบอกอะไรเธอเท่าไร และก็ไม่กล้าบอกด้วยว่า วันนั้นที่เธอเป็นเมียผมเพราะผมวางยาเธอ
"แหมม เฮียย ติดใจน้องลินดาหรออ ไหนว่าไม่เด็ดไง" ผมบอกให้ไอ้เก้าเรียกตัวลินดามา เรียกมาทำไมอะหรอ เดี๋ยวก็รู้ว่าไอ้คนที่มันเสือกเข้ามายุ่งกับคนของผมต้องเจออะไร
"หึ"
"คุณภีมมขาาา ลินดามาแล้วค่ะ" พอมาถึงแม่นั้นก็เดินตรงเข้ามาหาผมด้วยท่าทีที่โครตตอแหล เห้อออปกติแล้วท่าทีแบบนี้ขี้อ้อนต้องเป็นของชอบผู้ชายไม่ใช่หรอวะ ตอนนี้แม่งโครตน่ารำคาญ
"อ๊ะ โอ๊ยยยย!!!!"
"เห้ยๆๆ เฮีย ทำอะไร" เสียงไอ้เก้าที่ตกใจกับสิ่งที่ผมทำ ตอนนี้ผมกำลังบีบกรอบหน้าของลินดาอยู่ มันคงเจ็บมากจนร้องออกมาเลยสิ มันยังไม่คุ้มกับที่วดีเจอหรอก
"มึงยุ่งอะไรกับวดี มึงรู้มั้ยว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร มึงไปเสือกอะไรกับเธอ" ผมกดเสียงต่ำคุยพร้อมกับจ้องเขม่ง
"คุณพูดอะไรคะ ลินดาไม่เข้าใจ"
"หึ แน่ใจหรอว่า ไม่รู้"
พรึ้บบ
"อ๊ะ อร๊ายยย"
"ไม่พูดกูยิง" ตอนนี้ผมกำลังจ่อปืนไปที่หน้าของลินดา แม่งโครตตอแหลเลย
"เฮียๆ ใจเย็นก่อน นี่มันเรื่องอะไร"
"มึงก็ถามเด็กมึงสิว่า ทำอะไรไว้"
"ลินดาก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ ลินดาไม่รู้ว่า เขาเป็นเมียคุณ"
"หึ แกล้งหรือว่าอยากแสดงตัวกันแน่ จำไว้นะ ว่าผู้หญิงอย่างเธอมันก็ได้แค่ นอนให้ผู้ชายเอาเท่านั้นแหละ ไม่มีวันได้เป็นเมียใครเขาหรอก หรือจะเรียกอีกอย่างก็ได้นะ ผู้หญิงเร่ขายตัวอะ"
"อรั้ยยยยยย ฮึกก คุณเก้า ช่วยลินดาด้วย"
"เอาตัวมันออกไป" ผมหันไปสั่งลูกน้องพร้อมกับหยิบบุหรี่มาสูบ แม่งโครตน่าปวดหัวเลย
"หึ ลินดามันไปยุ่งอะไรกับซ้อวดีหรือไง"
"ก็เออดิวะ แม่งเสือกส่งคลิปให้วดี แถมส่งข้อความว่า เลิกยุ่งกับคุณภีมซะ เขาเป็นของฉัน พูดออกไปได้แม่ง!"
"เฮียรักซ้อขนาดนั้นเลยหรอวะ"
"ทำไม มึงมีอะไรไอ้เก้า"
"ที่เฮียยอมทำทุกอย่าง มันก็แค่ทำลับหลังป่าววะ ซ้อเขาไม่รู้ไม่เห็นอะไรหรอก เขาไม่รักเฮียหรอก ถ้าเขาจะรักยืนเฉยๆเขาก็รักนะเฮีย"
"กูก็รักของกูมั้ยวะ มึงจะบ่นอะไร"
ตี๊ด....ตี๊ด...............
"อุ้ย ว่าที่ซ้อใหญ่โทรมา" ไอ้เก้ามันก็ยกยิ้มใหญ่เหมือนมันกำลังแซวผมอยู่ แปลกจริงๆ ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรหา มีอะไรหรือป่าว
"อืม ว่าไง"
(ฉันวานหน่อย ที่คอนโดมันจะมีกระเป๋าตัง วานเอามาให้หน่อยสิ)
"อ้อ อยู่ตรงไหนอ่ะ"
(อยู่ตรงหัวเตียง)
"แล้วเธออยู่ไหน"
(อยู่ห้าง ขี้เกียจไปเอง)
"นี่คุณหญิงครับ ได้ข่าวว่าห้างเนี้ยมันอยู่ถัดจากคอนโดไม่ไกล ถ้าคุณหญิงคิดจะมาเอาเอง ผมมีความคิดว่า น่าจะได้ง่ายกว่า"
(ไปเอาให้หน่อยไม่ได้หรือไง)
"ก็แค่บอกเฉยๆ เดี๋ยวไปเอาให้ แค่นี้ก็ต้องดุด้วย"
"กลัวซะจริงๆ สิ้นฤทธ์เฮียภีมหมดเลยเว้ย อยากให้ซ้อมาเห็นจริงๆ ตอนอยู่คาสิโนเนี้ยย"
"ไอ้เก้ามึงอยากแดกตีนทำไม" ผมพูดพร้อมกับเปิดประตูเดินไป เดี๋ยวช้าแม่คุณเขาจะวีนเอาอีก ถ้าไม่ติดว่า รักมาก จะโยนให้จระเข้กินให้หมดเลย
---------------------------------------
"อ่ะ เอาไป" ผมยื่นกระเป๋าให้วดี
"เป็นอะไร หน้าไม่รับแขกเลย" เธอพูดพร้อมกับก้มดูกระเป๋าตังที่เธอใช้ผมไปเอา ใช่ตอนนี้ผมอารมณ์ไม่ดี เพราะตอนที่ผมไปเอากระเป๋าตังให้วดี ผมแอบเปิดกระเป๋าดู เธอยังเก็บรูปคู่เธอกับแฟนเก่าอยู่เลย เป็นรูปที่เธอดูมีความสุขมาก คงต่างจากอยู่กับผมสินะ ผมที่ฉุดเธอมาแล้วโกหกว่า เธอยอมผม
"ป่าว"
"ทำไม ฉันโทรไปขัดจังหวะนายตอนกำลังอยู่กับเด็กหรือไง"
"ป่าว อยู่กับเก้าสองคน"
"เธอมีอะไรอีกหรือป่าว ฉันกลับก่อนนะ"
"เดี๋ยว.."
"เงินฉันหายไปไหน นายแอบขโมยเงินฉันหรอ"
"นี่! เธอจะบ้าหรือไง เงินที่เธอใช้อยู่ก็เงินฉันมั้ยวะ ฉันจะขโมยทำไม"
"ใครจะไปรู้ นายเป็นพวกไม่ชอบพกเงินสดแล้วก็มาแอบหยิบเอาจากกระเป๋าตังฉันไง"
"ก็คืนให้ทุกครั้งป่าววะ หยิบมาเท่าไรก็คืนให้เงินทุกรอบ คืนเกินกว่าที่หยิบมาด้วย ยังมาบ่นอีก"
"หึ" ทำมาเป็นขำ ผมไม่อยากคุยด้วยเท่าไรหรอก คิดได้ยังไงว่าผมขโมยเงิน ต้องบอกแม่คุณเธอนั้นแหละ วางเงินไปทั่ว ผมนี่แหละต้องเป็นคนคอยตามเก็บไว้กระเป๋าตังให้ แล้วไอ้ที่มีเงินสดไม่ขาดกระเป๋าเนี้ย ไม่ใช่เพราะผมเป็นคนเอาใส่ไว้ให้หรือไง ไอ้เรื่องดีๆ แบบนี้ ไม่ค่อยจะจำ ทีเรื่องระยำจำดีจริง ผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกคนเลยหรือไงวะ
- ผู้เขียน
