หลังจากที่ฉันกับภีมกลับมาจากทะเล ภีมก็อ้อนฉันตลอดเวลา เน้นว่าตลอดเวลา มีแต่วันนี้แหละที่มันยอมปล่อยฉันมาบ้านคนเดียว เพราะมีแข่งรถล่ะมั้ง ฉันไม่ค่อยได้กลับมาที่บ้านแม่เท่าไรหรอกเพราะว่า...
"แหมม มีความสุขมาเลยนะ ลูกรัก.." นี่ไงมาล่ะ ตัวปัญหา พ่อเลี้ยงฉันเองล่ะ เหตุผลหลักที่ฉันรีบแต่งรีบออกจากบ้าน รวมถึงแม่ด้วยก็น่าจะรู้เหตุผลดีว่าทำไม พ่อเลี้ยงฉันเหมือนไม่ได้เห็นฉันเป็นลูก เหมือนอยากได้ฉันเป็นเมียมากกว่า ทำไมฉันจะดูไม่ออก ตัวแม่ก็รู้แต่ก็ไม่อยากพูดอะไรมาก
"มีอะไรหรือป่าว"
"แค่มาทักทายลูกแค่นั้นเอง" เขาพูดพร้อมกับทำท่าจะเข้ามาสวมกอดฉัน แต่ฉันถอยหนีพร้อมกับทำหน้าที่โครตจะรำคาญเลย
"แม่อยู่ไหน"
"อยู่ในห้องนอน ไปสิ" ฉันรังเกียจไอ้แก่นี้จริงๆ พูดแล้วก็ยังจะเอาหน้ามาใกล้อีก ขยะแขยง ต่อให้ทั้งโลกไม่มีสิ่งมีชีวิตเหลือเลยแล้วมีไอ้นี้คนเดียวบนโลก ฉันเหลือที่จะฆ่าตัวตายแล้วไปหาพระเจ้าดีกว่ามาร่ว
