Saya Talk
ฉันมองแม่นิ่งสักพักก่อนจะตัดสินใจดึงคนที่ร้องไห้มากอดเป็นครั้งแรก ฉันยอมรับว่าลึกๆก็รู้ว่าทำไมแม่ต้องนิ่งเฉยเวลาเกิดปัญหากับฉัน แต่อคติมันทำให้ฉันเลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิดขึ้นมา ฉันโกรธแม่ โกรธพ่อ โทษทุกคนว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้
...แต่ถ้าย้อนกลับไปดูจริงๆต้นเหตุก็คือตัวฉันนี่แหละที่ทำร้ายตัวเอง
"แม่อยากดูแล อยากปกป้องลูก อยากดึงลูกมากอดและปลอบลูกให้ไม่คิดมาก แต่แม่ไม่เคยทำมันเลย"
บางครั้งข้อจำกัดในชีวิตก็ทำให้เราทำอะไรตามใจไม่ได้ แม่ยังคงร้องไห้และโทษตัวเองอยู่อย่างนั้นจนหลับไป สภาพร่างกายที่อ่อนแอบวกกับสภาพจิตใจทำให้แม่ต้องพักผ่อนมากๆ ดูเหมือนว่าการอยู่ที่นี่จะทำให้แม่ไม่มีความสุข
"แม่หลับแล้วเหรอ?"
ฉันเดินออกมาเห็นพ่อยืนอยู่หน้าห้อง เขามองเลยเข้าไปข้างในก่อนจะถอนหายใจยาวออกมา
...คงจะได้ยินที่แม่พูด
"แม่อยากกลับเมืองไทย"
"ครอบครัวแม่อยู่ที่นี่"
"เลิ
