พัทธมนได้ยินดังนั้นเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี จริงอยู่ที่ว่าเธอขอร้องเขาไม่ให้ทำตัวมีพิรุธในบ้าน แต่เขากลับจะพาเธอออกข้างนอกบ้านด้วยกันทุกวันอย่างนั้น
"ยังไงทั้งเล็กกับเอยก็ต้องไปทำงานที่บริษัทหลังเรียนจบ ผมจึงอยากให้เอยลองไปทำดูก่อนเผื่อว่าเอยอาจจะไม่ชอบ จะได้มาดูว่าที่เอยเลือกเรียนสาขานี้น่ะมันเหมาะหรือเปล่า" ปรเมศวร์พูดอย่างมีเหตุผล แต่พัทธมนมั่นใจว่าไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้แน่นอน แล้วเจ้าตัวก็รู้ทั้งรู้แต่เขายังอธิบายหน้าตาเฉย
"อืม..แม่เห็นด้วยนะ ฉันขอโทษนะเอยที่ตอนนั้นไม่ได้ถามก่อนว่าเอยอยากเรียนอะไร แต่กลับให้เอยเรียนเหมือนตาเล็ก จนตอนนี้เอยก็อยู่ปีสองจะขึ้นปีสามแล้ว"
"เอยชอบเรียนบริหารค่ะคุณหญิง" เธอชอบจริงๆ และไม่อยากให้ผู้ใหญ่รู้สึกไม่ดีด้วยที่ว่าไม่ถามความสมัครใจของเธอก่อน
เธอไม่ได้เป็นอะไร ไม่เคยติดใจเรื่องไหนเลย แต่จะติดก็ตรงที่เขาจะให้เธอไปช่วยงานนี่แหละ
"แล้วเจ้าเล็กล่ะ ใหญ่จะเอาน
