กว่ากิจกรรมเซ็กของเขาและเธอจะจบลงก็เกือบเช้า ซินเนียหมดเรี่ยวแรงที่จะเดิน รอบข้อมือของเธอมีรอยแดงเล็กน้อยที่ครินต์ไม่ได้ตั้งใจ แต่มันเกินจะควบคุมได้
"นะ..เหนื่อยแล้ว พอก่อน" ซินเนียดันอกแกร่งของคนที่อุ้มร่างของเธอเดินขึ้นห้องนอนในคอนโด
"ฉันแค่ดมดูว่าเธอต้องอาบน้ำหรือเปล่า"
"เหม็นเหรอ" ซินเนียปรือตาเอ่ยถามและพยายามก้มดมตัวเอง
"ไม่หรอก เธอยังหอมเหมือนเดิม กลิ่นฟีโรโมนของเธอมันหอมหวานอยู่แล้ว" ครินต์พูดเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย เขาจะรู้มั้ยว่าการจะรับรู้กลิ่นของใครสักคนมันต้องใช้ความใส่ใจแค่ไหน
"แต่ฉันอยากอาบน้ำอยู่ดี มันเหนียวตัว"
"ฉันอาบให้ เอามั้ยล่ะ?"
"นายทำได้แน่เหรอ?" เธอลืมตามองหน้าเขาและสำรวจไปทุกรูขุมขน
"ฉันทำได้ อย่าสบายจนเอาแต่ร้องขอให้ฉันทำให้ล่ะ" จุดหมายถูกปรับเปลี่ยนในนาทีสุดท้าย ครินต์เดินเข้าห้องน้ำทั้งที่ยังมีซินเนียในอ้อมแขน เขาวางเธอลงบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าและเด
