“เถื่อนจะให้ข้าวใส่ชุดนี้จริงๆ หรอ” ฉันถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นที่ถูกแขวนอยู่
“ชุดนี้แหละเหมาะกับมึงดี” เถื่อนพูดขึ้นพร้อมกับหยิบชุดมาทาบบนตัวฉัน
“จะไปไหนรึเปล่าใส่ชุดสวยขนาดนี้” ฉันถามขึ้นอีกครั้งเพราะชุดที่เถื่อนเตรียมไว้ให้มันไม่ใช่ชุดของฉันมันเป็นชุดใหม่ที่ดูแล้วราคาก็น่าจะเอาเรื่อง
“ไปแต่งหน้าได้แล้วมึง” เถื่อนพูดขึ้นอีกครั้ง
ส่วนฉันก็ลุกมายังที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งทันที เถื่อนไม่ได้แค่เตรียมชุดให้ฉันแต่ยังเตรียมเครื่องสำอางให้ฉันอีกด้วย ฉันยกยิ้มทันทีกับความเอาใจใส่ของเถื่อนถึงนิสัยและคำพูดจะห่ามๆ ก็เถอะ
ฉันหันหน้าไปมองเถื่อนอีกครั้งเมื่อเขาเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ตอนนี้เถื่อนใส่กางเกงยีนส์สีดำกับเสื้อเสื้อยืดสีดำแค่การแต่งตัวเพียงเท่านี้มันก็ทำให้ความหล่อของเถื่อนบาดใจฉันมาก
เราสองคนตรงออกจากคอนโดโดยรถยนต์คันหรูของเถื่อน เถื่อนมุ่งตรงออกถนนแถวชานเมืองขับมาเรื่อยๆ จนถึงบ้านหลังหนึ่
