เสียงอ้อนของหมอสยบทุกอย่าง จัสมินเสียการควบคุมถึงขนาดปล่อยให้อีกคนอุ้มเธอลงจากรถอย่างง่ายดาย
ยิ่งยามอยู่ใกล้ กลิ่นหอมสะอาดสะอ้านบนร่างกายแข็งแรงยิ่งชัดเจนขึ้น
ในยามที่แอบมอง แต่นัยน์ตาคมเข้ม กลับจ้องกลับ จัสมินเบือนหน้าหนีแทบไม่ทัน
ร่างเล็กเป็นอิสระเมื่อลภัสวางเธอลงบนโต๊ะไม้ที่ตั้งไว้ขอบทางเดิน หนุ่มหล่อทิ้งตัวลงนั่งยองๆ ที่ด้านล่าง และเหตุที่ทำให้ใจดวงน้อยสั่นระรัวอย่างบ้าคลั่ง เห็นจะเป็นการยื่นมือขาวๆ ออกมาถอดรองเท้าของเธอ
ทำในแบบที่ไม่มีใครทำ ทำแม้ว่าจะไม่สมควรทำก็ตาม!
“คะ คุณ…”
“แบบนี้เจ็บหรือเปล่า” เสียงนุ่มเอ่ยถามตามด้วยการกดปลายนิ้วลงบนเท้าเปลือยเปล่าอย่างมีจังหวะ
จัสมินส่ายหน้าไปมาในยามที่ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมาสบตากัน กลีบปากนุ่มบดเบียดเข้าหากันแน่น สายตาของเขาในยามที่พยายามมองแบบเต็มๆ ตา มันทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง
“เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าถึงแดงขนาดนั้น” มือเรีย
