“ทะเลาะกับเมียมาเหรอ” คำถามนั้นทำให้ปลายปากกาที่เขียนตัวหนังสืออยู่ต้องหยุดชะงักลง ก่อนที่คุณหมอหนุ่มจะเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อนตัวดี “เออ ไม่ได้ตั้งใจพูดนะเว้ย แต่มันอดไม่ได้”
อลันทำท่าทางเลิ่กลั่ก ก็เพื่อนเขาเป็นอะไรไม่รู้ดูไม่ปกติ ก็เลยถามออกไปเผื่อว่ามันจะอยากระบายหรือปรึกษาอะไรกับเขาบ้างก็เท่านั้นเอง
จักราเทพถอนหายใจ ว่าจะไม่นึกถึงและพูดเรื่องนี้แล้วเชียว แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะหาใครสักคนมารับฟังปัญหาด้วย เขาตอบว่า
“อืม”
“เฮ้ย ! แกมีเมียแล้วเหรอ ! ตอนไหน” อลันทำหน้าตกใจไม่น้อย ไม่คิดว่าเพื่อนจะยอมรับตรง ๆ ออกมา “แล้วเป็นอะไร ทะเลาะกันเหรอ”
“ไม่”
“หรือว่าชวนเขาทะเลาะ”
“อืม” จักราเทพยอมรับตรง ๆ มันเป็นเพราะความเอาแต่ใจของเขาเองที่เป็นต้นเหตุให้ทะเลาะกัน
“แล้วแกขอเขาคบหรือยัง ถึงไปถือว่าเขาเป็นเมียเนี่ย” อลันถามด้วยรู้ดีว่าสภาพอย่างนี้คงไม่พ้นปรับความเข้าใจกันไม่ได้ มองคู่นี้ทีไรเข
