EP 73

1159 คำ
“คุณพ่อหรือคะ ขิมว่าจะโทรหาพอดีเลยค่ะ คงอีกวันสองวันค่ะ ขิมสะสางงานเสร็จแล้วก็จะตามไปค่ะ ขิมก็คิดถึงคุณพ่อค่ะ งั้นเอาไว้เจอกันที่โน่นนะคะ” เธอจบบทสนทนา ก็ชำเลืองไปเห็นแฟ้มเอกสารที่วางบนโต๊ะเขาเปิดค้างเอาไว้ ก็เลยถือวิสาสะอ่าน แล้วก็วางไว้เหมือนเดิม พร้อมทั้งลุกขึ้นเก็บข้าวของเพื่อจะออกจากห้องของเขาไป แต่หญิงสาวก็ต้องตกใจสุดขีด! .เมื่อเห็นร่างกำยำที่อยู่ในชุดนอนโดยมีเสื้อคลุมที่เขาใส่เอาไว้ และสายตรงเอวถูกผูกหลวมๆ เขายืนอยู่ด้านหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจจะรู้ได้ “เธอเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง แล้วเธอมาหาอะไรห๊า!!!” เขารีบวิ่งเข้ามากระชากข้าวในมือเธอจนตกลงไปกองเกลื่อนที่พื้น “ฉันแค่เข้ามาเอาของแล้วก็จะกลับค่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรนะคะ” เธอตอบเขาและรีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าแล้วก็สะพายเพื่อเตรียมจะออกไปจากห้องของเขาให้เร็วที่สุด แต่ก็ช้าไปแล้วเพราะเขาไปยืนกันประตูเอาไว้ได้ทัน และเธอก็ได้รับรู้ถึงกลิ่นเหล้าจากลมหายใจของเขา “จะไปง่ายๆ อย่างนี้เหรอ เธอมีกุญแจห้องของฉันได้ยังไง แล้วเธอเข้ามากี่ครั้งแล้ว มาแอบล้วงความลับอะไรของฉันไปกี่ครั้งแล้วห๊า เธอนี่มันงูพิษชัดๆ เลยนะ” เขาด่าเธอ “ดิฉันบอกแล้วไงว่าแค่มาเอาของที่ลืมไว้ แล้วก็จะไป แล้วกุญแจห้องคุณฉันก็มีตั้งแต่สมัยที่คุณพ่อให้ไว้โน่น” เธอตอบเขาด้วยอาการหวาดกลัว “อ๋อ! ให้เอาไว้เวลาจะมาสวมเขาให้แม่ฉันใช่มั้ย ทำไมนะพ่อฉันก็เป็นนักบริหารที่เก่งคนหนึ่ง แล้วทำไมไม่ทันเล่ห์เหลี่ยม และมารยาของเธอก็ไม่รู้” เขาด่าเธอไม่หยุด “เอ๊ะ! คุณปลายฉันบอกแล้วไงว่าฉันแวะมาเอาของที่ลืมแล้วก็จะไป กรุณาหลีกทางด้วยค่ะ ฉันรีบ และอีกอย่างฉันไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับพวกขี้เมา เอาไว้ให้คุณสร่างเมาก่อนแล้วเราค่อยคุยกัน ขอทางด้วยค่ะ” เธอเถียงเขาออกไปอย่างเหลืออด “เดี๋ยวสิจะรีบไปไหน ยังไงๆ ซะ ไอ้หมอมันก็คงจะรอเธออยู่วันยังค่ำนั่นแล่ะ ไหนๆ เธอก็มาถึงที่นี่แล้วฉันอยากจะให้เธอดูอะไรดีๆ แล้วช่วยให้คำตอบฉันหน่อยสิว่ามันสมควรที่ฉันจะประณามเธอกับพ่อฉันหรือไม่” เขาพูดแล้วก็กระชากร่างบางๆ เข้าไปในห้องนอนส่วนตัว “นี่ไง เธอดูนี่สิ นี่มันสมบัติส่วนตัวของใครกันไม่ทราบ เธออย่าบอกนะว่านี่ของแม่ฉัน” เขาพูดพลางก็คว้าเอาชุดนอนและเสื้อผ้าของเธออีกสองสามชุดที่แขวนทิ้งเอาไว้ในตู้เสื้อผ้า ซึ่งเคยทิ้งไว้ที่ห้องนี้เมื่อยามที่เธอมาใช้ห้องเวลาทำงานดึกๆ แล้วไม่อยากจะกลับบ้าน แต่ก็น้อยครั้งเต็มที เพราะเธอเองก็รู้สึกว่ามันไม่เหมาะไม่ควรเท่าไหร่ เขาปาของทั้งหมดใส่หน้าเธอด้วยอาการโมโหสุดขีด “เอ่อ! มันเป็นของฉัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะมีอะไรกับคุณพ่อนี่” เธอเถียงเขา “งั้นเหรอ! เธอนี่มันหน้าด้านที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย ฉันจะต้องหากล้องที่เธอกับพ่อฉันมีอะไรกันมาเปิดให้เธอดูเลยหรือยังไงเธอถึงจะยอมรับ ว่าเธอมันเลวทรามแค่ไหน ไร้ซึ่งยางอาย กินบนเรือน อึรดบนหลังคา นี่ถ้าแม่ฉันมาเห็น ท่านคงจะช๊อกตายไปเลยมั้ง เธอถึงจะสะใจ” เขาพูดเสียงเดือดดาลด้วยความโมโห และฤทธิ์ เหล้าที่ดื่มไป “คุณกำลังเข้าใจผิด ฉันไม่เคยทำอย่างที่คุณคิด” เธอพยายามอธิบายให้เขาฟัง “ฉันต้องเชื่อคนไร้ยางอายอย่างเธอด้วยเหรอเทียมหทัย ฉันชักอยากจะรู้ซะแล้วสิว่า ลีลาบนเตียงของเธอ มันเด็ดขนาดไหน ไม่ว่าพ่อฉัน หรือไอ้ธรรทรนั่นมันถึงได้หลงเธอหัวปรักหัวปรำยอมทุ่มเงินซื้อเพลงที่เธอร้องตั้งเพลงละล้าน แล้วยังไม่รวมกับเพื่อนรักฉันด้วย นี่ถ้ามันรู้ว่าผู้หญิงที่มันรักนัก รักหนามีอดีตที่โสมมมันจะทำยังไง หรือว่ามันรู้แล้ว และก็ติดใจจนปล่อยเธอไปไม่ได้ งั้นฉันขอมีส่วนร่วมด้วยคนนะ เธอจะได้เอาไว้เลือกเยอะขึ้นไง” เขาพูดพลางเดินมาที่เธอ และกระชากชุดราตรีที่เกาะไว้เพียงช่วงเนินอกจนขาดวิ่น พร้อมทั้งเหวี่ยงร่างบางๆ จนถลาไปที่เตียงนอนหนานุ่ม “นี่คุณจะทำอะไรฉัน คุณจะบ้าเหรอ”  เธอตะโกนใส่เขาพร้อมทั้งรีบพยุงตัวเองให้ขึ้นลุกจากเตียง แต่ก็สายเสียแล้วเพราะร่างกำยำนั้น ผลักเธอลงไปที่เตียงและนาบทับร่างเธอจนรู้สึกอึดอัด “เธอจะคร่ำครวญทำไม อีกไม่นานเธอก็จะได้รู้ว่ารสรักของฉันน่ะ ล้ำเลิศกว่าของพ่อฉันเพียงไหน ไม่แน่นะเธออาจจะเปลี่ยนจากพ่อฉันและลืมคนอื่นๆ มาเป็นจับฉันแทนก็ได้ แต่ยากหน่อยนะ เพราะฉันรู้ไส้ผู้หญิงอย่างเธอดี” เขาพูดก่อนที่จะระดมจูบไปที่ริมกระจับงาม “ปล่อยฉันนะ”  เทียมหทัยดิ้นรนหาอิสระทุกวิถีทาง เธอเอากำปั้นทุบไปที่ไหล่กว้างของเขาสุดแรงนับสิบครั้ง ปากก็ร้องขออิสระจากเขา จนในที่สุดก็เป็นผล เพราะเขารู้สึกเจ็บจากการกระหน่ำกำปั้นไปที่ไหล่ออย่างไม่คิดชีวิต เธอก็ใช้สองมือผลักเขาออกสุดแรงเกิด แล้วก็พยายามลุกจากเตียง และรีบเอามือปิดเนินหน้าอกที่ไม่มีอาภรณ์ปกปิดเอาไว้เหลือแต่บราตัวน้อยนิดเท่านั้น เพราะมันขาดเพราะฝีมือและแรงกระชากเขา พร้อมกับวิ่งไปที่ประตูห้อง แต่ก็ไม่ทันที่จะได้ปลดล็อคประตูออก “มานี่ฤทธิ์มากนักนะ” เขาตั้งสติได้รีบวิ่งไปกระชากร่างของเธอให้กลับมาที่เตียงอีกครั้ง จนเธอล้มลงแล้วเขาก็ขึ้นค่อมบนร่างเธอเอาไว้ แล้วก็กดแขนสองข้างของเธอแนบกับที่นอน “เล่นตัวอย่างนี้นี่เอง ค่าตัวถึงได้แพง แต่สำหรับฉันนะ จะจ่ายให้งามๆ ก็ต่อเมื่อพิสูจน์ได้ว่าของๆ เธอน่ะ มันดีจริงหรือเปล่า” 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม