" พี่เคียส์นั่งก่อนแล้วกันครับเดี๋ยวผมไปหาน้ำให้ดื่ม" คินพูดเสร็จรีบหันหลังกลับตรงดิ่งไปที่ห้องครัวหนีโทษตาย ปล่อยเพื่อนซี้หน้าหวานให้เจอชะตากรรมเพียงลำพัง
" เฮ้ย..." ยังไม่ทันได้พูดไอ้เพื่อนซี้ก็เผ่นแน็บไป เห็นแต่หลังไวๆ เฟีย เบือนหน้ามามองคนข้างๆ แล้วกลืนน้ำลายก้อนเหนียวๆ ฝืนยิ้มให้คนตัวโต
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นั่ง ก่อนครับ จริงๆ ผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วขอบคุณมากนะครับที่พี่อุตส่าห์มาเยี่ยมผม"
"แน่ใจนะว่าจะไม่ให้ฉันดู"พี่เคียส์ยังคงพยายามต่อ แต่ก็อดนึกสงสารคนอายไม่ได้เลยต้องยอมแพ้หากว่าเจ้าตัวจะไม่ยอมให้ดูก็ตาม
" นายต้องทานอาหารรสอ่อนพวกข้าวต้มอย่าทานอาหารเผ็ด หรือรสจัด เพราะว่ามันอาจจะทำให้แสบก้นได้"พี่เคียส์แนะนำ เฟียจึงคิดไปว่าพี่เขาคงเคยเป็นริดสีดวงแน่ๆ ถึงได้แนะนำถูก
" อืมแล้วก็อันนี้ก็คือยาไว้ทาตรงบริเวณนั้น ทาจนกว่าจะหายปวด จริงๆ พรุ่งนี้นายก็น่าจะไปเรียนได้แล้วล่ะน่าจะไม่เป็นอะไรมากเพราะว่านายเดินเล่นได้แล้ว"พี่เคียส์พูดเสร็จก็ยื่นตลับยาให้หนึ่งตลับ
" ผมไม่ได้เดินเล่นสักหน่อยผมแค่เบื่อเวลาอยู่ในห้องคนเดียว"
"หึ งั้นหรือ"เคียส์กระตุกยิ้มมุมปากให้กับเด็กน้อยที่เขาหิ้วจากผับ กลับไปนอนที่โรงแรมด้วยกันเมื่อคืนก่อน
เสียง โทรศัพท์ร้องดังขึ้นขัดการสนทนาจากชายหนุ่มทั้งสองให้หันมองสิ่งที่กำลังส่งเสียงร้องนั่นก็คือมือถือของเฟียนั่นเอง เฟียค้อมหัวให้เล็กน้อยแล้วกดรับสายเพื่อสนทนากับปลายสาย
"ครับ ผู้จัดการ" เฟียรับสายพูดคุยนอบน้อมตามแบบฉบับของผู้มีการอบรมสั่งสอนจากผู้ใหญ่อย่างดี
"เฟีย คือ พี่ ต้องขอโทษเราด้วยนะเมื่อวานที่เฟียลางานกะทันหันทำให้คนขาดเลยทำให้เจ้าของไม่ค่อยพอใจเขาเลย...รับคนใหม่เข้ามาแทนเฟียแล้ว พี่ต้องขอโทษเราด้วยนะ"ผู้จัดการนึกเสียดายลูกน้องคนนี้มากเฟียเป็นเด็กดีและขยัน ตัวเขาเองก็ชอบเด็กคนนี้มากๆ เช่นกัน
เฟียรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบของเขาถล่มลงมา เพราะความ เหลวไหลของเขาจึงทำให้เขาต้องตกงานกะทันหัน
"มะ มะ หมายความว่าผมโดนไล่ออกหรือครับ" เฟียถามออกไปอย่างไม่เชื่อหูตัวเองเขาเพิ่งเคยลางานเพียงครั้งเดียวนั้นก็คือเมื่อวานเพราะเขาลุกขึ้นจากเตียงไม่ไหวจริงๆ
"ใช่ครับพี่ขอโทษด้วยนะครับน้องเฟีย╥﹏╥" หลังจากนั้นน้ำตาของเด็กหนุ่มก็ไหลโดยที่ไม่รู้ว่ามันไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ หูที่เคยได้ยินเสียงต่างๆ ได้เป็นอย่างดีพลันอื้ออึงจนแทบจับใจความไม่ได้ว่าหลังจากนั้นผู้จัดการได้พูดอะไรต่อ เสียงสนทนาโทรศัพท์ ทำให้คนที่อยู่ตรงนั้นทั้งสองตกใจและพวกเขาก็พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
"เฮ้ย มึง ใจเย็นๆ"คินเดินเข้ามาตบไหลของเพื่อนซี้เพื่อปลอบใจ พลางคิดวิธีช่วยเพื่อนว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ตัวเขาเองก็เป็นเจ้าของ ผับ 'เอ๊ะ! งั้นให้มันมาทำงานที่ผับก็ได้นี่หว่า' คินกำลังจะอ้าปากพูดแต่ดูเหมือนจะช้าไป'
"นายมาทำงานกับฉันสิ"เสียงของเคียส์ดังขึ้นหลังจากที่เห็นสีหน้าของเฟียดีขึ้นแล้ว
"ห่ะ/ห่ะ"เสียงเฟียและคินดังขึ้นพร้อมกัน
"ตอนนี้ฉันขาดเลขากะดึกอยู่ เพราะงั้นนายจะมาทำกับฉันไหม" หลังจากที่เคียส์ได้พูดถึงงานที่จะให้เฟียทำ คินจึงคิดว่างั้นคงดีกว่าหากว่าเพื่อนมาทำงานกับตนเองคงจะแย่เพราะต้องมาทำงานในผับตำแหน่งที่ว่างอยู่ก็มีแต่พนักงานเสิร์ฟ
"งะ งานเลขาหรือครับ ทำครับผมทำ"เฟียรีบตอบทันทีโดยที่ไม่ได้คิดว่างานที่ให้ทำมีขอบเขตอย่างไรบ้าง เขาคิดอย่างเดียวว่าไม่ว่าทำอะไรก็ขอให้ได้งานไว้ก่อนเพราะเขาเองต้องส่งให้ยายและค่าใช้จ่ายกินอยู่ไหนจะค่าอุปกรณ์การเรียนที่แสนแพงอีก
เฟียรู้สึกอารมณ์ของเข้าขึ้นๆ ลงๆ เหมือนกำลังเล่นรถไฟเหาะอย่างไงอย่างงั้นเลย
"นายไม่คิดจะถามเหรอ ว่างานนายต้องทำอะไรบ้าง"เคียส์ถามด้วยความแปลกใจแต่สีหน้ายังคงเรียบเฉยตามเคย
"แล้วต้องทำอะไรบ้างครับ"
"หน้าที่นายอันดับแรกคือติดตามฉันทุกฝีก้าวทั้งกลางวันและกลางคืนเว้นแต่นายเรียนคนละวิชานายจะต้องติดต่อประสานงานดูงานหรือง่ายๆ ก็คือทำตามที่ฉันสั่งหรือฉันมอบหมายให้ทำ ส่วนเงินเดือนฉันให้นายเริ่มต้นสองหมื่นห้าพันไม่รวมสวัสดิการอื่นๆ"
"ทะ ทำไมให้เงินเดือนเยอะจังครับ" ที่ที่เพิ่งให้เฟียลาออกได้เงินไม่ถึงหมื่นด้วยซ้ำไป
"ไม่เยอะหรอกถ้าเทียบกับงานที่นายต้องทำ"เคียส์กระตุกยิ้มมุมปากโดยที่เด็กน้อยไม่ทันมองสีหน้าเขาออกว่ามีบางอย่างแอบแฝงหรือไม่ถึงแม้เฟียจะเป็นคนฉลาดมากก็ตาม
" ไปเก็บของซะนายจะต้องเริ่มงานตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย"
"เก็บไปไหนครับ"เฟียงงกับสิ่งที่เจ้านายหมาดๆ สั่ง ให้ทำ
" ฉันบอกแล้วไงว่านายจะต้องทำงานกับฉันทั้งกลางวันและกลางคืน" เฟียและคินหันมองหน้ากันแล้วก็ต้องจำยามโดยสดุดี
เฟียเก็บของ ของตัวเองที่เพิ่มขึ้นมาจากเดิมก่อนที่จะย้ายมาอยู่กับคินนิดหน่อยโดยมีคิน คอยช่วยเก็บอยู่ใกล้ๆ ถึงแม้คินจะใจหายที่เพื่อนจะไปอยู่ที่อื่นเข้าก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามปราม เพราะเขาเองรู้สึกยินดีที่เพื่อนได้งานดีและคิดว่าพี่เคียส์พี่ชายของเพื่อนน่าจะดีพอหากมี ปัญหาเขาก็พร้อมดึงเพื่อนกลับมา
"เสร็จแล้วครับ" เคียส์พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหันหลังเดินนำออกไปก่อน ส่วนคินกับเฟียเดิมลงมาพร้อมกัน
คินเองก็อยากตามมาส่งเพื่อนถึงที่รถเพราะเฟียยังเดินไม่ค่อยถนัดเนื่องจากเจ็บบริเวณที่มันเสียดสีอยู่
เฟียกับเคียส์เดินทางมาด้วยกันบน รถสปอร์ตคันหรูซึ่งตัวเฟียเองก็ไม่รู้ว่ามันราคาเท่าไหร่แต่ดูแล้วน่าจะแพงมากๆ คาดว่าชาตินี้ก็คงเขาไม่มีปัญญาซื้อ บนรถมีกลิ่นหอมแบบเดียวกับตัวคนขับ 'ตายแล้วเกิดใหม่อีกกี่ชาติถึงจะได้มีกับเขาแบบนี้บ้างน้อเฮ้อ เลิกคิดเถอะฝันลมๆ แล้งๆ'เฟียส่ายหน้าให้กับตัวเองพลางถอนหายใจ ตัวเขาเองก็เป็นเด็กผู้ชายที่อยากมีรถแบบนี้สักคันถึงมันจะเป็นแค่ความฝันแบบเด็กๆ ก็แค่ได้ฝันนิดหนึ่งก็ยังดี
'โห คอนโดไอ้คินว่าหรูแล้วที่นี่หรูกว่าอีก'เฟียเงยหน้ามองตึกสูงที่มองไปทางไหนก็สวย สะดุดตาก่อนที่รถจะวนขึ้นไปยังลานชั้นจอดแล้วจอดสนิท
เฟียเดินตามเคียส์มาติดๆ เพราะกลัวตัวเองจะหลงในคอนโดหรูนี่ซะก่อน 'ยิ่งไม่มีเบอร์ติดต่อด้วยหลงขึ้นมาจะทำยังไงวะ'
ลิฟต์หรูมาจอดอยู่ที่ชั้นบนสุดเฟียได้เดินตามเคียส์มา หันมองสองข้างทางแต่กลับไม่พบประตูห้องเลยสักบานเห็นมีอยู่ประตูเดียวคือประตูที่เรากำลังมุ่งหน้าไป
" พี่เคียส์ครับ ทำไมชั้นนี้ ถึงมีแค่ประตูเดียวอ่ะครับ"อดใจไม่ไหวต้องถามเพื่อสนองความอยากรู้อยากเห็นให้ตัวเองสักหน่อย
" ก็มีแค่ห้องฉัน"
" ฮะ มีแค่ห้องพี่ห้องเดียว" เฟียตกใจ ที่ทั้งฉันมีแค่ห้องเดียว'แล้วพี่เคียส์จะรวยขนาดไหนวะเนี่ย( ☉д⊙) ,( ̄‐ ̄)んー
เคียส์ไม่ตอบคำถาม แต่เดินนำหน้าเปิดประตูเข้าไป ในห้องที่เขาใช้หลับนอนเป็นประจำ หลังจากที่ทำงานเหนื่อย หรือไม่ก็หิ้วสาวๆ หนุ่มๆ ขึ้นมานอนบ้าง เฟียยังคงอ้าปากค้างและตื่นตะลึงกับสิ่งที่เขาได้พบเห็นปกติเขาก็ชินกับคอนโดของคินอยู่แล้ว แต่ว่าพอมาเจอคอนโดของพี่เคียส์ทำให้เขายิ่งต้องตกใจเนื่องจากว่าเขาไม่เคยเจออะไรที่หรูมากมายขนาดนี้มาก่อนแถมห้องนี้ยังกว้างมากเป็นสนามฟุตบอลได้เลยทีเดียว
" ที่นี่มี 2 ห้องนอนแล้วก็ห้องรับแขกอีก 2 ห้องห้องทำงานของฉัน ห้องครัว ห้องออกกำลังกาย แล้วก็ข้างนอกก็ยังมีสระน้ำหรือนายลองเข้าไปใช้ดูก็ได้นะฉันไม่ห่วง"
"....."
" ตามมาทางนี้เดี๋ยวฉันจะพาไปดูห้องนาย"
" เอ่อครับผมต้องอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอครับผมว่ามันดูไม่ค่อยเหมาะกับผม"เฟีย มองสำรวจไปรอบๆ ห้องนอนของตนเองที่ตกแต่งไว้อย่างสวยงามจึงได้พูดออกไป ตามความเป็นจริง
" ใช่นายเป็นเลขาฉันเพราะฉะนั้นอย่าทำให้ฉันขายหน้า" เฟียเข้าใจได้ทันทีว่าเขาหมายความว่ายังไงจึงไม่ได้ปฏิเสธออกไปอีกครั้ง ได้แต่ก้มหน้ายอมรับสิ่งที่ตนเองได้รับมา
" เอาล่ะฉันง่วงแล้วทุกอย่างในนี้นายก็ใช้ได้ตามสบายเลยนะเดี๋ยวฉันขอตัวไปนอนก่อน" เฟียได้แต่พยักหน้าตอบรับเขาก็ปิดประตูออกไปเสียแล้ว
"อ้า สดชื่นจัง"เฟียเดินออกจากห้องน้ำพลางเช็ดเส้นผมรู้สึกร่างกายกระปรี้กระเปร่า เมื่ออาบน้ำชำระร่างกาย จนสะอาดสะอ้าน
เสียงเคาะประตูดังจนทำให้เขาละจากการเช็ดผมชั่วคราวแล้วเดินไปเปิดประตูห้องให้บุคคลที่คาดว่าจะมีธุระกับเขา