คนปากเสีย จะมายิ้มให้ทำไม มันสายไปแล้ว เพราะตอนนี้เธอไม่ต้องการ
คนได้รับรอยยิ้มก่นด่าอยู่ในใจ แล้วถลึงตาให้อีกครั้งก่อนสะบัดหน้ากลับและไม่หันกลับไปมองอีกเลย
คนถูกถลึงตาใส่ถึงสองครั้งสองคราอดหัวเราะออกมาอย่างขบขันไม่ได้ กระทั่งเจนภพที่เดินนำหน้าอยู่ต้องหยุดแล้วหันมามองอย่างสงสัย
“เป็นบ้าอะไรของมึงไอ้วัต จู่ๆ ก็หัวเราะออกมา”
“ขำน้องสาวมึงสิวะ แหม พอสวยขึ้นทำเป็นจำกูไม่ได้ แถมยังถลึงตาใส่กูอีก ท่าทางคงจะแค้นกูฝังหุ่นเลยนะนั่น สงสัยลืมไปว่าเคยชอบกูมาก่อน”
พสวัตบอกยิ้มๆ ซึ่งคนฟังเห็นว่าคนพูดไม่ได้มีวี่แววว่าจะโกรธเคืองที่ถูกกระทำเช่นนั้นแม้แต่น้อย แล้วคำว่าสวยที่พูดออกไปดูคล้ายไม่ค่อยจะเต็มปากเต็มคำเท่าไหร่นักอีกต่างหาก เจนภพจึงมองเพื่อนอย่างหมั่นไส้
“ถ้ากลับกันลองมึงเป็นน้องแพง แล้วถูกกระทำเช่นนั้นบ้าง มึงคงต้องคิดแค้นเป็นธรรมดา คำพังเพยที่ว่าปลาหมอตายเพราะปากนั่นแหละคือตัวมึงไอ้วัต แล้
