บทที่ 22

1432 คำ

ผู้ที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ภายในห้องอาหารเงยหน้าขึ้นจากเนื้อหาข่าวด้านเศรษฐกิจที่กำลังตั้งใจอ่านด้วยความสนใจ เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา พอดวงตาคมกริบปะทะกับความงดงามของผู้ที่กำลังเดินตรงมาหาตนเองก็ถึงกับตะลึงงันหายใจติดขัดขึ้นมาทันที “สวย...คุณสวยมากเลยยูริ” พ่อเลี้ยงคิวากรหลุดเสียงชื่นชมออกมาอย่างไม่อาจกักเก็บไว้ได้ ก่อนหน้านี้รินรดาปล่อยให้เส้นผมยาวนุ่มสลวยสยายเต็มแผ่นหลัง โดยไม่ได้รวบมัดไว้แต่อย่างใด ซึ่งทำให้เธอมองดูสวยน่ารักไปอีกแบบ แต่ตอนนี้หญิงสาวรวบเส้นผมแล้วเกล้าเป็นมวยต่ำๆ อยู่ตรงต้นคอ เปิดดวงหน้างามลออที่แต่งเติมด้วยเครื่องสำอางบางเบา ให้ความงดงามลอยเด่นมาปะทะกับดวงตาสีน้ำตาลเข้มจนเขาอดตะลึงงันไม่ได้ “พ่อเลี้ยง เลิกจ้องหน้าหนูยูริได้แล้วค่ะ” ป้ามิ่งหล้าสัพยอกกลั้วหัวเราะกับอาการอ้าปากค้างตะลึงงันของพ่อเลี้ยงหนุ่ม ที่ทอดสายตาจ้องมองรินรดาอย่างไม่กะพริบตา ต้องใช้เวล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม