เสียงสมาร์ทโฟนสั่นดังอยู่ในกระเป๋าใบเล็กของนารี เธอควานหาพลางสไลด์หน้าจอรับสายด้วยความเร็ว
“ฮัลโหลค่ะ” นารีกรอกเสียงหวานไปตามสาย แต่เธอก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าเบอร์นี้เป็นของใคร ในที่สุดความแปลกใจก็กระจ่างแจ้งแก่ใจเด็กสาวนารี เมื่อเสียงที่ตอบกลับมาคือสามีของเธอนั้นเอง
(“อีก20นาทีฉันไปถึง”)
นารีรีบเก็บหนังสือ รวบกระเป๋าวิ่งออกไปที่หน้ามหาลัยด้วยใจเต้นระรัว เธอยืนใจเต้นรออยู่ข้างริมฟุตบาทแดดที่ค่อนข้างร้อนจัด ทำให้เม็ดเหงื่อผุดขึ้นที่กรอบหน้าสวยประปราย หน้ามหาวิทยาลัยรายล้อมไปด้วยนักศึกษาชายที่มองนารีด้วยความสนใจในเวลาเลิกเรียน
“เอาเสื้อพี่ไปคลุมก่อนครับน้องนารี” ชายหนุ่มหล่อเหลาในชุดนักศึกษาถอดเสื้อช็อปคลุมเข้าที่หัวทุยเล็กด้วยความเป็นห่วงเพราะตอนนี้ผิวขาวๆ ของนารีมันแดงไปหมด นารีเป็นที่รู้จักของหนุ่มๆ ในมหาวิทยาลัย เธอมีความสวยที่สะดุดตาความน่ารักอ่อนหวาน ทำให้เธอติดท็อปในมหาวิทยาลัยเป็นผู
