นารีที่ถูกประเคนจูบส่งผ่านความเร่าร้อนจากปากหยัก ทำให้เธอตัวแข็งทื่อเปลือกตาที่เคยกะพริบปริบๆ ค่อยๆ ปิดลงช้าๆ พยัคฆ์ปรับองศาใบหน้าเพื่อให้จูบได้ถนัดปากส่งสอดลิ้นอย่างถนัดในโพรงบางหวาน ลิ้นใหญ่ที่ผ่านป้อมปราการของฟันซี่สวยไปได้ ดูดจูบเรียวลิ้นเล็กอย่างเมามันส์ ปากเล็กสั่นระริกจูบตอบอย่างสะเปะสะปะด้วยความไร้เดียงสา แต่กระนั้นก็ทำให้พยัคฆ์พึงพอใจอย่างบอกไม่ถูก พยัคฆ์ผละออกจากไปหน้าสวยเพียงแค่ข้อนิ้วเล็กจมูกและปากก็ยังเสียดสีกันอยู่แบบนั้นในระหว่างที่พูด
“นารีง่วงแล้วค่ะ พะ…พี่พยัคฆ์ลงไปจากตัวนารีก่อนได้ไหมคะ”
“แต่ฉันยังไม่ง่วงฉันยังจูบเธอไม่อิ่ม” เมื่อจบประโยคพยัคฆ์ทำได้แค่ปล้ำจูบที่ปากของนารีเพราะเนื้อตัวตั้งแต่คอลงไปมีผ้าห่มพันไว้อย่างแน่นหนา นารีเบี่ยงหน้าไปมาเพื่อไม่ให้พยัคฆ์จูบได้ง่ายๆอีกครั้ง เธอรู้สึกแค่ว่ามันมีความกลัวอยู่ในจิตใต้สำนึกโดยไม่รู้จะอธิบายออกมายังไง
“ถ้าเธอไม่หยุดดิ้นแ
