ตอนที่11 คนสวยของดาวเหนือ

997 คำ
ปากหยักกดจูบอย่างนึกหมั่นเขี้ยวชุดที่เคยกองอยู่ใต้ราวหน้าอกใหญ่หลุดล้นลงมากองที่พื้นอย่าง่ายดาย ร่างเล็กที่เปลือยเปล่าถูกรวบช้อนขึ้นไปที่โซฟานุ่มสีหวาน โดยที่ปากและลิ้นยังเกี่ยวพันสามัคคีกันไม่ยอมหลุดผละออกจากกันอย่างง่ายดาย พยัคฆ์ยิ่งส่งแรงจูบปลุกความเร่าร้อนจนกลางกายสาวฉ่ำแฉะไปหมด นารีที่ไร้เดียงสาไม่รู้จะต่อต้านยังไงเธอทำได้แค่นอนแผ่หลาอยู่ใต้ร่างให้เค้าเชยชมอย่างสมใจ “หึ! แม่ฉันเอาเงินฟาดหัวเธอไปเท่าไรถึงได้ยอมพลีกายไร้ค่าอย่างหน้าไม่อายหรือเป็นเพราะใจเธอมันร่านอยากมีผัวจนตัวสั่น” ปากหยักที่ผละออกเอ่ยประโยคร้ายกาจอย่างแสนน่ารังเกียจ ทั้งที่ตัวเค้าเป็นคนเริ่มเองปลุกเร้าอารมณ์ตัวเค้าเองทุกอย่าง แต่จะโทษใครได้ละก็จริงอย่างที่เค้าว่าเธอไม่มีขัดขืนเลยสักนิดแถมอย่างนอนนิ่งเผลอไผลไปกับกิเลสความหอมหวานที่พยัคฆ์มอบให้อย่างเต็มใจ ถึงจะขัดขืนในช่วงแรกแต่เธอก็โอนอ่อนผ่อนตามในช่วงนาทีต่อมา ครืด~ครืด~ครืด เสียงสมาร์ทโฟนที่อยู่บนโต๊ะกระจกใสคอลเสียงเพลงรอสายเรียกเข้าผ่านตัวเครื่องอย่างน่าฟัง พยัคฆ์รีบเดินออกมากดรับด้วยชุดที่ยับพอสมควร “มีอะไรไอ้เหนือ” พยัคฆ์ปลดกระดุมตามสาบเสื้อสีขาวเพื่อผ่อนคลายความอึดอัด ปากก็ขยับเอ่ยถามคนปลายสายอย่างสงสัย สายตาคมขลับไม่ได้ละไปจากกายสาวขาวผุดผ่องที่ยืนอยู่ภายในห้องโดยประตูถูกเปิดอ้าออกโดยมีตัวพยัคฆ์ดันเอาไว้อย่างไม่ยอมให้ปิด “ยัยหนูถามหาคุณป๊าพยัคฆ์ เนี่ยส่งสายตาอ้อนกูอยู่เนี้ย” พยัคฆ์รีบกดปุ่มโฮมเปลี่ยนโหมดเป็น VDO CALL สนทนาแบบให้เห็นหน้าเมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวน้อยถามหา “คุณป๊ายัคฆ์ขามาหาดาวเหนือหน่อยค่ะ” ดาวที่เริ่มเข้าสามขวบปากบางพูดจาอย่างฉะฉาน ความขี้อ้อน ความห่วงใยที่มีให้คนรอบข้างต้องยกให้เด็กสาวตัวน้อยที่ชื่อดาวเหนือ ส่วนความหวงพี่ชายจนออกหน้าออกตาก็ต้องยกให้ดาวเหนืออีกเช่นกัน “คนสวยคิดถึงคุณป๊ายัคฆ์หรอครับ เอ๊!อ้อนแบบนี้จะเอาอะไรน้าบอกคุณป๊าได้ไหมครับ” พยัคฆ์ที่เอ่ยเสียงนุ่มในยามที่พูดกับเด็กสาวตรงหน้า นั้นยิ่งทำให้นารีอดแปลกใจไม่ได้พลางคิดในใจคนใจร้ายใจดำมีมุมแบบนี้กับเค้าด้วยหรอเนี้ย “ใครคะสวยจังที่อยู่ข้างหลังป๊ายัคฆ์” ดาวเหนือที่เห็นนารีเดินเบี่ยงผ่านหลังพยัคฆ์ไปในจอภาพสมาร์โฟน ถึงกับเอ่ยชมให้นารีด้วยรอยยิ้มอย่างไม่ปั้นแต่ง “คุณป๊าพาพี่สาวคนเมื่อกี้มาหาดาวเหนือตอนนี้นะคะ ดาวเหนืออยากเจอพี่สาว” พยัคฆ์ที่ทนแรงอ้อนของเด็กสาวตัวน้อยไม่ไหว จึงต้องจำใจพานารีไปตามที่ตบปากรับคำกับดาวเหนือไว้ ไม่งั้นเธองอนตุ๊บป่องเป็นแน่ บ้านอัศวพิพัฒน์ รถสปอร์ตคู่ใจราคาหลายสิบล้านขับเคลื่อนเข้ามาจอดภายในตัวบ้านอย่างคุ้นเคยสนิทสนม ภายในบริเวณรอบตัวบ้านถูกตกแต่งไว้อย่างร่มรื่น ต้นไม้น้อยใหญ่ดอกไม้สีสวยนานาพันธุ์ถูกประดับประดาไว้อย่างลงตัว “คุณป๊ามาแล้ว” เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กสาวตัวน้อยในชุดผ้านุ่มคอตตอนที่ใส่สบาย ยืนต้อนรับป๊าพยัคฆ์กับพี่สาวคนสวยด้วยความตื่นเต้น พยัคฆ์ที่เดินลงมาก่อนปิดประตูรถดังปังโดยไม่สนใจรอคนข้างๆเลยสักนิด นารีเปิดประตูรถเดินลงมาด้วยความประหม่าเพราะเธอไม่รู้จักเจ้าของบ้านได้แต่ยืนเก้ๆกังๆอย่างทำตัวไม่ถูก “พี่สาวขาทางนี้ค่ะ” ดาวเหนือกวักมือเรียกพลางวิ่งเข้าหาไปนารีอย่างสนิทชิดเชื้อ จนนารีเผลออ้าแขนรับกอดไว้จนจมอกด้วยสัญชาตญาณ “กลิ่นตัวพี่สาวหอมจังค่ะอกก็นุ่มดาวเหนือชอบ” ดาวเหนือใช้ใบหน้าเล็กถูไถไปมากับหน้าอกอิ่มอย่างถูกใจเพราะมันนุ่มเหมือนอกคุณแม่พลอยมุกของเธอเลย นารีอุ้มดาวเหนือเดินเข้าไปด้านใน พร้อมยกมือไหว้ทุกคนตามที่เด็กน้อยแนะนำ “พี่สาวคนสวยเป็นแฟนคุณป๊าพยัคฆ์ใช่ไหมคะ” คำถามที่ไร้เดียงสากลับทำให้นารีจุกอกอย่างบอกไม่ถูก เธอจะตอบแบบไหนจะตอบตามตรงไปได้ยังไงกันละว่าเธอกับพยัคฆ์ถูกคลุมถุงชน แต่เธอก็ไม่อยากโกหกเด็กน้อยตรงหน้า สีหน้าท่าทางที่กระอักกระอ่วนทำให้พลอยมุกต้องรีบเอ่ยปากช่วยนารีด้วยความเห็นใจ “ก็ต้องใช้สิค่ะยัยหนู พี่สาวคนสวยคนนี้แหละที่เป็นเจ้าสาวของคุณป๊าพยัคฆ์” พลอยมุกตอบลูกสาวแทนนารีอย่างไม่รีรอ ส่งผ่านรอยยิ้มให้นารีอีกครั้งด้วยความอบอุ่น “งื้อ คุณป๊าพยัคฆ์ตาถึงที่สุดเลยค่ะสวยเท่าๆกับคุณแม่พลอยมุกของหนูเลย” เด็กสาวตาแป๋วมองนารีที่อุ้มเธออยู่ในอ้อมอกกับคุณแม่พลอยมุกสลับกันไปมาอย่างเปรียบเทียบ จนเอ่ยออกไปอย่างไม่มีทำให้ใครเสียน้ำใจ “พี่สาวอยากหอมแก้มดาวเหนือไหมคะดาวเหนืออนุญาต” แก้มนุ่มๆป่องๆที่พองลมเข้าแก้มจนมันนูนขึ้นมาเอียงข้างเพื่อให้นารีได้หอม ฟอด~ฟอด “แก้มสาวน้อยของพี่นารีหอมจังเลยค่ะ” “อุ๊ย! ชื่อพี่สาวไพเราะเหมาะกับความสวยจังเลยค่ะ” นารีได้แต่ส่งยิ้มสวยๆให้กับเด็กน้อยตรงหน้าที่ช่างพูดช่างเจรจาสะเหลือเกิน เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพยัคฆ์ถึงหลงรักเด็กน้อยเสียงเจื้อยแจ้วคนนี้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม