โซรีน...
ฉันเห็นเขาเดินออกไปจากห้อง ก่อนหน้านั้นที่เขาแนบหน้าผากกับฉันมันทำให้รู้สึกเขินมากเลย เพราะได้เห็นใบหน้านั้นใกล้นิดเดียว แม้จะโกรธที่หมอนั่นกล้าถอดเสื้อผ้ากัน แต่ก็รู้ดีว่าเขาทำไปเพราะความจำเป็นไม่นึกไม่ฝันเลยจะเป็นเคเซย์ดูแลฉัน ไม่รู้ควรทำยังไงดีแล้วสับสน ไม่เข้าใจ แล้วหัวใจทำไมมันถึงได้รู้สึกเจ็บปวดแบบนี้
ไม่กล้า... ขอโทษ
ความรู้สึกผิดมันกลับมาเล่นงานอีกครั้ง เคเซย์... เปลี่ยนไปจนฉันนึกกลัว เพียงแค่แว๊บเดียวเท่านั้นที่ฉันรู้สึกว่าได้พบกับเคเซย์คนเดิม ภาพใบหน้าของเขาห่างกับฉันเพียงแค่คืบความทรงจำนี้มันสุดแสนวิเศษ อยากถามมากเหลือเกิน... ที่ใจร้ายกับฉันเพราะเรื่องในอดีตใช่หรือเปล่า หากเป็นเช่นนั้นก็ยินดีที่จะชดใช้ให้กับเขา
ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูหน้าห้องปลุกฉันจากความคิดตัวเอง เห็นสาวร่างเล็กเปิดประตูถือถาดอาหารส่งกลิ่นหอมเดินเข้ามา ฉันยิ้มให้
“คุณชายให้เอาข้าวต้มกับยามาใ
