chapter 11

1096 คำ

ฉันง้างฝ่ามือคิดจะฟาดหน้าเขาอีกรอบแต่เคเซยรู้ทันคว้าข้อมือไว้ มุมปากกระตุกยิ้มแววตามองเหมือนจะเผาฉันให้เป็นจุล “จะตบฉันอีกแล้วเหรอโซรีน มันช่างเป็นการกระทำที่ฉันไม่ชอบเอาเสียเลย” ฉันมองตามมือเคเซย์มันจับอยู่ตรงสาบเสื้อ เขากำลังทำอะไร บ้าไปแล้วหรือไง แควก! “ว้าย!”มือยกขึ้นปกปิดเสื้อนักศึกษาที่ถูกกระชาก เสื้อซับในของฉันขาดติดมือเขาไปด้วย หมอนี่แรงเยอะเกินไปแล้ว “นายทำบ้าอะไรปล่อยฉันนะ!” “จะกินเธอไงโซรีน ก็บอกแล้วไม่ใช่หรือไง” ใบหน้าโน้มลงมาฉันรีบเมินหนี ริมฝีปากเขาจึงละเลียดอยู่ช่วงลำคอแทน ร่างกายฉันสั่นสะท้านเมื่อโดนริมฝีปากสัมผัส มือสองข้างยกขึ้นทั้งดัน ทั้งทุบ แล้วก็ขวนเขาไม่ยั้งเสื้อลายสก็อตขาดเพราะแรงกระชาก สายตาฉันหยุดลงที่แผงอกขาวเนียนน่ามองแล้วรีบเมินหนีด้วยความอาย อีกครั้งที่ร่างกายฉันสะดุ้งเมื่อสัมผัสได้ว่าริมฝีปากของเขาเลื่อนมาจนถึงเนินอกอวบอิ่ม มือฉันดันใบหน้าเขาออกห่าง แต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม