Chapter 15

1296 คำ

หลังจากที่เขาโทรศัพท์มาหาฉันนั้นบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยเล่นเอาฉันนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนี่ก็เช้าแล้วด้วยฉันยังไม่ได้นอนเลยตื่นเต้นจัง "ลดาทำไมหน้าเหมือนเหนื่อยๆลูก เป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายเหรอ" ฉันรีบส่ายหน้าปฎิเสธทันทีเพราะกลัวว่ามันจะไปกันใหญ่ แม่ฉันยิ่งเป็นประเภทแบบว่าขี้กังวลมากๆ "คือหนูไม่ค่อยได้นอนนะคะ เอ่อ วันนี้หนูฝากตาฟิวชั่นวันหนึ่งนะคะ หรูจะออกไปธุระข้างนอกค่ะ" "ได้สิลูกมีอะไรก็ไปทำเถอะ แม่ดูตาฟิวชั่นเอง" ฉันเดินไปสวมกอดคุณแม่ก่อนจะส่งยิ้มให้แล้วเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปตามที่ฟิวเจอร์เขานัดฉันไว้ เป็นร้านอาหารไทยที่เขาชอบทานนั้นแหละ ฉันเดินมาถึงหน้าร้านก็กดโทรศัพท์ไปหาเขาไม่รู้ว่ามาถึงหรือยัง ตู๊ดดดดดดดดดดดดดดด "คุณฟิวเจอร์อยู่ตรงไหนคะ คือลดามาถึงแล้วค่ะอยู่หน้าร้าน" (ผมอยู่ด้านหลังคุณครับ) ฉันรีบหันหลังกลับไปทันทีก่อนจะเจอเขาในชุดลำลองสบายๆ หล่อจังเลย "อากาศร้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม