Chapter 14

1264 คำ

หลังจากวันที่เขาบอกว่าเขาจะมาหาฉัน เขาจะมารับผิดชอบฉันกับลูก เขาโทรมาบอกฉันว่าเขาจะให้พ่อกับแม่มาคุยเรื่องฉันกับเขานั้น เขาก็หายไปเลย ฉันนั่งเหม่อมองประตูหน้าบ้านดูว่าเมื่อไหร่เขาจะมารับฉันสักที "ลดาลูกมาพักผ่อนในบ้านนะตากน้ำค้างนานๆมันจะไม่สบายนะลูก" ฉันเงยหน้าไปสบตากับแม่ น้ำตาที่อัดอั้นมาทั้งวันก็ไหลมาเป็นทางอาบแก้ม "ฮึกๆๆ แม่ขา ทำไม ฟิว ฮือๆๆ ทำไมฟิวเจอร์เขาไม่มาล่ะคะ" ฉันร้องไห้ออกมาไม่รู้กี่รอบต่อวัน ร้องจนไม่มีน้ำตาจะไหลออกมาแล้ว ตอนนี้มันเจ็บไปหมดแล้ว ไหนหละผู้ชายที่บอกว่ารักฉันคนเดียวไหนหละคนที่บอกว่าจะรับผิดชอบฉันทุกอย่าง ทำไมเขาถึงโกหกฉัน ฮึกๆๆ "ร้องออกมาเถอะลูก ร้องออกมา " "ฮึกๆๆ หนูจะทำยังไงดีคะแม่ ฮือๆๆ หนูจะทำยังไงต่อไปดี" ฉันร้องไห้ออกมาตอนนี้มันอับจนหนทางแล้ว ไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี มหาวิทยาลัยก็ไม่ได้ไปเรียนเลยตั้งแต่เกิดเรื่องเพราะฉันท้องฉันต้องดรอปเรียนไว้ก่อน "ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม