Chapter 5

1358 คำ

"เจ็บมากไหมครับ" เด็กน้อยเงยหน้ามองหน้าผมส่งยิ้มมาให้ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้ผมต้องชะงักไป "ปะป๊า ปะป๊ามาหาฟิวชั่นเหรอครับ" "ปะป๊าเหรอ" ผมมองหน้าเด็กน้อยที่ตอนนี้กอดคอผมแล้วยิ้มดีใจ ผมก็จะอารมณ์งุนงง แต่ก็รู้สึกดีแปลกๆไม่รู้สิมันอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ผมลูบผมเด็กน้อยก่อนจะเอ่ยถาม "ผมชื่ออะไรครับ" ผมถามเด็กน้อยออกไปเขาเอ่ยเสียงใส " ฟิวชั่นครับ" " บังเอิญจังเลยชื่อคล้อยจองกับอาเลยครับ อาชื่อฟิวเจอร์" ผมยิ้มให้กับเด็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มน้องฟิวชั่นมาไว้ในอ้อมแขน "พ่อกับแม่ผมอยู่ที่ไหนครับเดี๋ยวอาพาไปหา" เด็กน้อยหันซ้ายหันขวาก่อนจะมองหน้าผม "นี่ปะป๊า นี่คือปะป๊า แม่ แม่อยู่ที่ไหน" น้องฟิวชั่นชี้ที่ผมแล้วบอกว่าผมคือปะป๊า แล้วก็มองหาแม่ของตัวเอง คือผมงงนะงงมากหรือว่าผมจะหน้าตาคล้ายๆกับพ่อเจ้าหนูคนนี้หรือเปล่า มันจะเหมือนกันขนาดจนเด็กแยกไม่ออกเลยเหรอ "ฟิวชั่น มาได้ยังไงครับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม