“ท่านพี่เหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ” อวี่เอ๋อร์หันหน้าไปถามชายหนุ่มที่กอดร่างบางอยู่ด้านหลัง พร้อมกับใช้มือจับเข้าที่มือหนาที่โอบกอดเอวกิ่ว
“ถ้าพี่บอกเจ้าว่าไม่เหนื่อย เจ้าจะเชื่อพี่หรือไม่” จิ่นเหิงซบใบหน้าคมลงที่ซอกคอหอมของหญิงสาว สูดดมกลิ่นบุปผาที่เคยเกลียดนักหนา กลับกลายเป็นว่าพอมีเทพธิดาดูแลพืชพรรณจ้านเจียวอวี่เข้ามาอยู่ข้างกาย กลับทำให้ชายหนุ่มหลงใหลกลิ่นหอมนี้มากมายนัก
“อย่า…เจ้าค่ะท่านพี่” อวี่เอ๋อร์ใช้มือบางตีไปที่มือหนาที่กอดเอวบางเบา ๆ
“ไม่ได้หรือ” จิ่นเหิงกดจมูกคมที่แก้มเนียนใสของหญิงสาวเบา ๆ ‘ฟอด’ เจียวอวี่ยิ้มเอียงอายจนใบหน้าใสขึ้นสีแดงก่ำ
ภาพที่ทั้งสองชายหญิงกำลังพลอดรักกันนั้นทำให้ชายผู้หนึ่งที่ยืนอยู่บนหลังคาเรือนแอบลอบมองอยู่ไกล ๆ เผลอกำกระบี่ในมือแน่น สายตาจดจ้องไปที่ทั้งคู่ด้วยแววตาขุ่นเคืองใจปนเจ็บปวดใจ สักพักบานหน้าต่างของห้องหนังสือก็ค่อย ๆ ปิดลงพร้อมกับไฟในห้องที่มืดดั
