18 หยางหลิน

1588 คำ

“ท่านพี่เจ้าคะ” เจียวอวี่ชะงักมือค้างแล้วรีบดึงมือกลับ รีบหันไปส่งยิ้มให้สามีหนุ่มที่เดินกางร่มเข้ามาหา “เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอกน้องหญิง อย่าทำให้พี่เป็นห่วงเจ้าเช่นนี้ได้หรือไม่” จิ่นเหิงโอบไหล่หญิงสาวด้วยความหวงแหน และปรายตามองไปที่องครักษ์คู่ใจแวบหนึ่งก็หันกลับมายิ้มให้ภรรยารักตรงหน้า “เจ้าค่ะท่านพี่…” เจียวอวี่ยิ้มเขินเอียงอายให้สามี ส่วนหยางหลินยังนั่งคุกเข่าตัวเปียกฝนอยู่ที่เดิม ก้มหน้าลงไม่สบตาองค์ชายแม้แต่น้อย “น้องหญิง เจ้าเข้าเรือนไปพักก่อน พี่มีเรื่องจะต้องคุยกับหยางหลินเสียหน่อย” จิ่นเหิงพูดจบก็ให้บ่าวรับใช้พาหญิงสาวไปยังเรือนนอน เมื่อเจียวอวี่และบ่าวรับใช้เดินเข้าเรือนไปจนหมด องค์ชายปีศาจที่ยืนหันหลังมือขวาถือร่มอยู่ สายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย จากที่ฝนตกเพียงบางเบาก็เริ่มลงเม็ดแรงมากขึ้น ทั้งกายขององครักษ์หนุ่มเปียกชุ่มไปด้วยน้ำจากสายฝน “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้วไม่ใช่หรือ” จิ่นเห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม