เช้าวันใหม่
เด็กสาวที่ทำท่าทางลับๆ ล่อ ตรงประตูมันคงจะน่าขันนักเมื่อมีใครมาเห็นเข้า เพราะจะออกก็ไม่ออกจะหลบเข้าก็ไม่เชิง เด็กสาวคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนถ้าไม่ใช่เธอ ที่รักตื่นเช้ามาก็ไม่เจอคามินแล้วเธอจึงคิดหนีออกไปจากที่นี่ เด็กสาวค่อยๆ เปิดประตูห้องออกหันมองซ้ายมองขวา ว่างเปล่าไม่มีคน? เธอจึงรีบวิ่งไปหลบตรงเสาก่อนจะยื่นหน้ามองไปรอบๆ สถานที่หรูหรานี่น่าจะเป็นบ้านของเขาคนนั้นเพราะดูแล้วไอ้มาเฟียนั่นคงรวยน่าดูไม่อย่างนั้นจะสั่งเก็บคนทั้งคนได้เชียวหรอ คงบ้าอำนาจมากสินะ! อย่าหวังว่าจะได้แอ้มฉันง่ายๆ ละ
“หึ! ถ้าฉันหนีออกไปได้นะไอ้แก่เจอดีแน่” ที่รักด่าออกมาอย่างรังเกียจในตัวคามิน ก่อนจะค่อยๆ วิ่งกระดึ๊บๆ ลงบันไดไปอย่างระแวดระวัง หันมองข้างหลังเป็นพักๆ แต่แปลกจริงทำไมไม่มีคนเลยสักคนดูโล่งๆ แปลกๆ หรือว่าจะเป็นบ้านร้างที่มีแค่เขากับเธอ? ใช่หรอ?
“หรือไอ้แก่นั่นสั่งฆ่าทิ้งไปหมดแล้ว? ช่างเถอะไม่มช่เ
