บทที่ 41

1991 คำ

“เบบี๋ลองบอกสรรพคุณของเด็กคนนี้สิ” ฮะ!? =_= ฉันรีบชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง มองป๊าแบบไม่เข้าใจ ส่วนคนตัวใหญ่ขึ้นชื่อว่าพ่อก็พยักหน้ารัวๆ คล้ายกับจะพูดว่า เออเอ็งนั่นแหละ และด้วยสายตาแบบนั้นฉันก็เลยเหลือบมองหน้าไอ้ลูกเจี๊ยบเล็กน้อยอย่างลังเล ทว่า ยังไม่ทันได้ตอบอะไรก็เป็นป๊าอีกนั่นแหละที่แสดงนิสัยโคตรเอาแต่ใจของตัวเองออกมาให้เห็น “ไอ้หนุ่ม ไหนเอ็งลองบอกสิ ว่าเบบี๋ลูกสาวข้าเป็นคนยังไง?”ทั้งที่เมื่อกี้ตอนที่ป๊าถาม ฉันลังเลที่จะพูดเรื่องเขาแทบตายที่ต้องตอบแต่พอเป็นคราวของไอ้ลูกเจี๊ยบ เขากลับ… “พี่เก้าเป็นผู้หญิงที่น่ารักครับ…” ตอบออกมาได้อยากไม่รู้จักเกรงกลัวหรือลังเล “พี่เขาเข้มแข็ง เก่ง และมีความสามารถ แถมยังมีน้ำใจ…” หน้าฉันร้อนทันทีที่ได้ฟังคำตอบเสียงดังฟังชัดของเขา ตั้งแต่จำความได้นี่คงเป็นครั้งแรกเลยล่ะที่ถูกใครนอกวิจารณ์นิสัยส่วนตัวของฉันออกมาตรงๆ ต่อหน้าสาธารณะชนแบบนี้ ร่างกายเหมือนถูกต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม