“ผมจะทำให้พี่เห็นไง ว่าพี่กำลังเสียเปรียบผมอยู่…”
ว่าแล้วเขาก็เริ่มขยับกายให้เข้าที่เข้าทาง โดยยังคงสายตามาที่หน้าฉัน
ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ฉันตกอยู่ในสถานการณ์พานให้ทำตัวไม่ถูกแบบนี้ ยิ่งข้อมือรู้สึกถึงแรงบีบรัดที่เพิ่มขึ้นทุกที หัวใจก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้น โดยเฉพาะยิ่งเขาพูด
“ผมไม่เก่งเรื่องมวยหรอกนะ ต่อให้ผมจะแพ้เรื่องมวยพี่ แต่ยังไงผมก็มีกำลังมากกว่าพี่อยู่ดี” ความรู้สึกในตอนนี้เหมือนกับเขาคือคนที่กำลังสั่งสอนฉันไม่มีผิด “แรงเยอะแค่ไหน สุดท้ายก็แพ้แรงผู้ชาย…”
“อะ เออเข้าใจแล้ว!” ฉันแย้งเสียงตะกุกตะกัก เพื่อที่จะให้เขายอมปล่อยฉันโดยไว มันอาจจะจริงอย่างที่เขาพูดก็ได้ว่าผู้หญิงอาจจะแรงน้อยกว่าผู้ชาย แต่สำหรับฉันตอนนี้ที่ไม่มีแรง เพราะสติมันดันเตลิดเพราะการกระทำของเขานี่แหละ
“คราวนี้พี่เข้าใจแล้วใช่ไหม ว่าผู้หญิงน่ะยังไงก็ต้องการให้ผู้ชายปกป้อง”
“เออ! เออ
