-NOPPAGOW TALK-
14.25 น.
@หน้าตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์
‘ถะ ถ้าพี่เป็นผู้หญิงจริงๆ ก็ทำตัวให้เหมือนผู้หญิงมากกว่านี้สิ’
หมับ!
“มานั่งทำห่าไรตรงนี้เนี่ยลูกเพ่!” เสียงของไอ้พีทำฉันที่นั่งก้มหน้าคิดทบทวนเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น เงยมองมันนิ่งๆ ไม่แสดงสีหน้าใด ไอ้พีก็เลยถือวิสาสะทิ้งตัวลงนั่งบนขั้นบันไดพลางใช้แขนโอบรอบคอฉันแน่น ก่อนตามมาด้วยเสียงเรียบนิ่ง รู้ทันของไอ้เทา
“ตีหน้านิ่งอย่างงั้น แปลว่าเจอเรื่องเครียด”
“อย่ารู้ดี” ฉันขัด
“แล้วเมื่อคืนเป็นไงอ่ะ เพลงที่กูให้มึงพิมพ์ไปอ่ะ รุ่งไหม?” ไอ้พีถามน้ำเสียงอยากรู้ แต่ยังไม่ทันได้ตอบอะไร มันก็กล่าวเสริมออกมาเอง “สมัยพ่อกูจีบแม่ พ่อเล่นเพลงของสุรพลเลยนะมึง ไงล่ะ อีกฝ่ายประทับใจพี่ก็อตไหม?”
ฉันทำหน้านิ่ง หรี่ตามองหน้าไอ้พีแบบไม่ค่อยสบอารมณ์กับความขี้เล่นของมันสักเท่าไหร่ จนมันพูดออกมาเอง
“อ้าวเงียบ สงสัยไม่ประทับใจ”
“พี่ก็อตอะไรกันวะ กูไม่เข
