EP.2 วิว วราดา
Part วิว
วิว วราดา หญิงสาววัย26ปี เธออยู่กับมารดาเพียงสองคนมาโดยตลอด และเมื่อมารดาของเธอจากไปเธอจึงมาหาพ่อผู้ให้กำเนิด นั่นก็คือวินัย จารุภา ที่ตอนนี้มีภรรยาใหม่และลูกสาวอีกคนวัย 24 ปี
วันแรกที่เธอมาหาผู้เป็นพ่อ ภรรยาใหม่ของพ่อต้อนรับเธอเป็นอย่างดี เธอคนนั้นคือ นิ่มน้อย จารุภา นิ่มน้อยไม่มีท่าทีรังเกียจและกีดกันเธอกับพ่อเลย แถมยังเข้าใจเพราะทั้งสองคือพ่อลูกกัน
เธอไม่ได้กลับมาเรียกร้องอะไร เพียงแต่อยากกลับมากราบไหว้พ่อผู้ให้กำเนิดสักครั้ง ซึ่งวินัยก็ดีใจและอยากให้เธอมาอยู่ด้วยกัน ทว่าน้องสาวต่างแม่ของเธอกับไม่คิดเช่นนั้น คงเป็นเพราะกลัวว่าจะถูกเธอแย่งความรักจากพ่อไป แต่เธอก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้น้องสาวคนนี้ยอมรับในตัวของเธอ และเธอก็ยังรู้สึกดีใจที่ตัวเองมีน้องสาว
วิวพยายามเข้าหาณิชาน้องสาวต่างแม่ทุกวิถีทาง มาร่วมแสดงความยินดีที่ณิชาเรียนจบ จึงทำให้เธอและณิชาได้ถ่ายรูปคู่กันครั้งแรก
คลับ AT
หลังจากที่รู้มาว่าน้องสาวมาเลี้ยงฉลองเรียนจบที่คลับแห่งนี้ เธอจึงตามมาเพราะอยากทำความรู้จักกับน้องสาวให้มากขึ้น
“อ่าวพี่วิว มาดื่มเหรอคะ” ใบข้าวเพื่อนสนิทของณิชาเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาที่โต๊ะ ทว่าณิชากับไม่ได้สนใจ
“อื้ม พ่อบอกพี่ว่าชามาร้านนี้พี่ก็เลยตามมา กลัวว่าเมาแล้วจะกลับกันไม่ไหว”
“พี่สาวที่แสนดีของณิชา ชา! ถ้าแกไม่รับพี่วิวเป็นพี่สาว ฉันจะเอพี่วิวมาเป็นพี่สาวฉันแทนแล้วนะ!” การ์ตูนพูดขึ้นพลางกอดแขนของวิวเอาไว้
“พูดมาก! ส่วนพี่เลิกตามชาสักทีได้ไหม! เราไม่ใช่พี่น้องกันนะ!” ความมึนเมาทำให้ณิชาพูดออกมาโดยไม่คิด จนวิวหน้าเสียไปทันที การ์ตูนและใบข้าวจึงช่วยกันตำหนิเพื่อนของตน
“ไม่เป็นไรๆ พี่กลับก็ได้” รู้สึกเสียใจที่ครั้งนี้น้องสาวพูดไม่ดีกับตน หากเป็นคนอื่นป่านนี้เธอคงไม่ปล่อยเอาไว้แล้ว แต่ณิชาเป็นน้องสาวของเธอ เธอจึงเลือกที่จะเดินหันหลังออกมา
ทว่ายังไม่ทันได้เดินไปไหนกับมีหญิงสาวเดินมาชนเธอจนเธอเซไปชนกันณิชา ทำให้ทั้งสองมีปากเสียกันจนหญิงสาวอีฝั่งตบมาที่หน้าของณิชา
“ทำน้องกูเหรอมึง!!”
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! วิวตบไปที่ใบหน้าของหญิงสาวอย่างไม่ปรานี จนเธอพาดท่าเสียทีโดนตบเข้าที่แก้มเช่นกัน ไม่กี่นาทีต่อมาการ์ดของร้านก็รีบเข้ามาห้าม
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!” หญิงสาวอีฝ่ายชี้หน้าคาดโทษก่อนจะเดินสะบักสะบอมออกไปจากร้าน
“เป็นอะไรมากไหมชา” ทันทีที่วิวลุกขึ้นได้เธอก็รีบเข้าไปหาน้องสาวของตัวเองทันที พร้อมกับสำรวจว่าน้องของเธอเจ็บตรงไหนบ้าง
“ห่วงคนอื่นไม่ดูตัวเอง”
“ขอโทษที่ทำให้เราเจ็บตัวไปด้วย”
“ช่างเถอะ ได้ตบคนปากหมาแล้วก็สนุกดีเหมือนกัน” ณิชาตอบกลับก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้เช่นเดิม วิวจึงนั่งลงข้างๆเธอ
“แม่เราต้องว่าพี่แน่ๆ”
“จะกลัวอะไรคะ เราสองคนไม่ผิดสักหน่อย ถ้าจะผิดต้องไปเรียกอีกป้าเดรสแดงนั่นต่างหาก”
“งั้นพี่รอเรากลับพร้อมกันดีกว่า เดี๋ยวเผื่ออีบ้านั่นมันมากลับมาอีก” วิวยืนยันที่จะไม่ไปไหน เพราะหากหญิงสาวคนนั้นกลับมา เธอจะได้อยู่ปะทะแทนน้องสาวของเธอ
เวลาผ่านไปไม่กี่วินาที จู่ๆณิชาก็มีสีหน้าที่แตกตื่น พร้อมกับหันมาถามเธอ
“พี่วิวเอารถมาใช่ไหมคะ”
“ใช่ๆ ทำไมเหรอ”
“งั้นไปรถพี่วิวกัน” ณิชาไม่ได้บอกเหตุผลแต่จับมือของวิวเดินออกมาจากร้านด้วยความรวดเร็ว จึงทำให้วิวต้องกึ่งวิ่งกึ่งเดินตามเธอออกมา
“ออกรถเลยพี่วิว!”
“เกิดอะไรขึ้นพี่เริ่มกลัวแล้วนะ” วิวหันมองด้านหลังเพราะอยากรู้ว่าน้องสาวของตัวเองกำลังหนีอะไร ก่อนจะเห็นแฟนหนุ่มของณิชาและการ์ตูนเดินตามออกมาหน้าร้าน
“ขืนอยู่น่ากลัวกว่านี้อีกค่ะ!” ใบข้าวพูดขึ้นทำให้เธอต้องรีบสตาร์ทรถและเหยียบออกมาทันที
“แต่เมื่อกี้พี่เห็นแฟนเราสองคนนะ หนีเขาใช่ไหม อย่าบอกนะว่าหนีมาเที่ยว!” เอ่ยถามพลางมองไปที่กระจกหลังและน้องสาวของตัวเอง
“ค่ะ~” ณิชาการ์ตูนตอบกับอย่างพร้อมเพรียง จึงทำให้วิวรู้สาเหตุทันที
รถขับเคลื่อนออกมาได้ไม่กี่นาที จู่ๆณิชาก็บอกให้เธอขับรถกลับไปที่คลับอีกครั้ง ทว่าการ์ตูนไม่อยากกลับเพราะแฟนหนุ่มของเธออยู่ที่นั่น
“เอางี้พี่รับจบเอง โอเคนะ” เธอไม่รู้หรอกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่หากชายหนุ่มพวกนั้นทำร้ายน้องสาวของเธอเธอก็พร้อมที่จะบวกไม่แพ้กัน
วิวขับรถกลับมาที่คลับอีกครั้งและพากันเดินขึ้นไปชั้นบนที่ห้องทำงานของเจ้าของคลับ นั่นก็คือห้องของอาเธอร์ เมื่อเธอเข้ามาก็พบกับชายหนุ่มทั้งห้ากำลังนั่งกันอยู่ที่โซฟา โดยมีชายหนุ่มคนที่มาเกาะแกะเธอเมื่อวานที่งานรับใบประกาศเรียนจบของณิชาด้วย นั่นก็คือฮันเตอร์
“คนพวกนี้ดูน่ากลัวกว่าที่เจอเมื่อวานอีกนะชา” วิวกระซิบกระซาบกับน้องสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ เพราะแต่ละคนดูไม่เป็นมิตรเลยสักคน
“ไง ไหนบอกอยู่ฉลองกับที่บ้าน?” มาร์คัสเอ่ยถามขึ้นฉุดให้เธอและณิชาต้องหันกลับไปสนใจที่เขา
“ฉันชวนน้องๆมาเองค่ะ” วิวเป็นคนตอบกลับ
“มานี่เลยตัวดี!” อาเธอร์พูดพลางเดินมาหาการ์ตูนก่อนจะดึงแขนเธอเดินออกไปนอนห้อง
“ปล่อยเพื่อนไปแบบนั้นจะดีแน่นะชา” วิวเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นเพื่อนน้องสาวถูกดึงออกไปจากห้อง
“ค่ะ สองคนนั้นจะแต่งงานกันแล้ว ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” วิวพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
“ไปกับฉัน ฝากส่งแขกด้วยไอ้เตอร์” มาร์คัสเดินมาหาณิชาก่อนจะฝากฝังเพื่อนสนิทอีกคนส่งแขกที่เหลือ นั่นก็คือเธอและใบข้าว
“จะพาน้องฉันไปไหนคะ!” เมื่อเห็นชายหนุ่มจะเอาตัวน้องสาวของตัวเองไปเธอจึงรั้งแขนของณิชาเอาไว้ ทำให้มาร์คัสต้องตวัดสายตามองมาที่เธอด้วยความไม่พอใจ
“อย่ามามองพี่สาวชาด้วยสายตาแบบนั้นนะ! พี่เขาไม่ได้ทำผิดอะไร! ไม่ต้องห่วงชาพี่วิว เดี๋ยวพรุ่งนี้ชาขอเบอร์จากแม่แล้วโทรหานะ ณิชาตวาดคนรักก่อนจะหันมาพูดกับเธอ น้ำเสียงของเธอดูเป็นมิตรกว่าครั้งไหนๆ
“แน่ใจนะ”
“ค่ะ ชาฝากไปส่งใบข้าวที่บ้านหน่อยนะคะ”
“โอเคๆ อย่าลืมโทรหาพี่นะ” ย้ำน้องสาวอีกครั้งถึงแม้จะไม่อยากปล่อยให้ทั้งสองไปด้วยกัน แต่ก็ทำได้แค่เป็นห่วงเท่านั้น
“ไป เดี๋ยวพี่ไปส่งเราเองใบข้าว” หันไปบอกเพื่อนสนิทของน้องสาว
“ค่ะพี่วิว”
“ไม่คิดจะทักทายกันเลยเหรอครับ ไหนบอกว่ามีบุญเจอกันอีกรอบจะให้เบอร์ไง” ไม่ทันที่ทั้งสองจะได้เดินออกจากร้าน เสียงของฮันเตอร์ก็ดังขึ้น วิวจึงหันกลับมาตอบกลับเขาอย่างไม่ใส่ใจนัก
“ทักค่ะ อีกอย่างไม่สะดวกที่จะให้ ไปกันใบข้าว” หลังจากนั้นวิวจึงเดินออกมาจากห้องและไปขึ้นรถทันที
“ดูเหมือนเพื่อนแฟนชาจะสนใจพี่นะคะพี่วิว” ใบข้าวพูดขึ้นเมื่อเธอขับรถออกมาได้ไม่นาน
“ช่างเขาเถอะ ดูก็รู้ว่าเจ้าชู้ พี่เกลียดนักผู้ชายมักมาก!”
“เขาก็ดูเจ้าชู้จริงๆค่ะ ข้าวเคยเห็นเขาที่หน้ามหาลัยบ่อยๆด้วยนะคะ น่าจะมาหาสาวๆนักศึกษา”
“เดี๋ยวก็เป็นโรคเข้าสักวันแหละ ถ้าตามมาวุ่นวาย แม่จะด่าให้หูเปิด” ไม่ใช่ว่าดูไม่ออกว่าฮันเตอร์กำลังหยอดเธอ เพียงแต่เธอเลือกที่จะไม่สนใจก็เท่านั้น
“ฮ่าๆๆ สุดยอดค่ะพี่วิว คนเจ้าชู้ๆต้องเจอผู้หญิงแบบพี่วิวค่ะ”
“พี่แค่ไม่ชอบ ไม่อยากต้องมานั่งตบตีกับเหล่าผู้หญิงที่ตามหลังมา มันเสียเวลาทำมาหากิน”
“จริงค่ะ จะว่าไปพี่วิวก็เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งคนนึงเลยนะคะ ข้าวว่าเหตุการณ์วันนี้ชามันจะต้องรับพี่เป็นพี่สาวแน่นอนค่ะ”
“พี่ก็หวังว่าแบบนั้น พี่ดีใจนะตอนที่รู้ว่าตัวเองมีน้องสาว” สองสาวพูดคุยกันตลอดทางจนถึงบ้านของใบข้าว เมื่อส่งใบข้าวเสร็จแล้ววิวจึงกลับบ้านของเธอไปทันที
Part ฮันเตอร์
ฮัดชิ้ว! ฮันเตอร์จามอยู่หลายครั้ง จนไดมอนด์ที่นั่งอยู่ต้องมองด้วยสายตาแดกดัน
“โรคแดกชัวร์”
“แดกหน้ามึงดิ ใครแม่งนินทากูวะ จามจมูกจะพังอยู่แล้วไอ้ฉิบหาย!” สบถด่าอย่างหงุดหงิดก่อนจะหยิบทิชชูมาซับจมูก “มึงนินทากูใช่ไหมไอ้เดล!”
“อย่ามาหาเรื่อง กูอยู่ของกูเงียบๆ”
“อย่าให้รู้นะมึง พ่อจะตบให้หูดับ!” บ่นพึมพำพลางมองไปที่เพื่อนทั้งสองด้วยหางตา
____________________________________________
เจอหน้ากัน = กวนใส่กัน5555 อีกคนจะหยอด อีกคนจะด่าอย่างเดียว
ขอคนละ1ใจ 1คอมเมนต์นะคะ เป็นการช่วยดันผลงานของไรท์งับ >