“แล้วเจ้าจะขนกลับไปอย่างไร” หลานหวางถามด้วยความสงสัย หมูป่าจำนวนมากมายขนาดนี้คงขนกลับในครั้งเดียวไม่ได้แน่
“ก็ไม่ได้ขนกลับเองสักหน่อย” หญิงสาวหยิบนกหวีดขึ้นมา ริมฝีปากอวบอิ่มแยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนเป่ามันเพื่อเป็นสัญญาณบางอย่าง แล้วหันไปยักคิ้วให้เจ้าตัวที่ยืนงงอยู่ข้าง ๆ “บริการขนส่งน่ะ รู้จักหรือเปล่า”
ไม่กี่วินาทีขบวนขนส่งที่ว่าได้ควบม้ามาจอดเทียบตรงหน้าอย่างรวดเร็ว อี้ฟานจ่ายเงินเป็นค่าบริการ แล้วปล่อยให้เหล่า ตัวละครในเกม จัดการนำเจ้าหมูป่าไปส่งโรงเชือดที่อี้ฟานได้ติดต่อเอาไว้แล้ว
“เสร็จแล้วก็กลับไปรอที่บ้าน” สาวงามยืดเส้นยืดสายคลายความปวดเมื่อย หลังเสร็จสิ้นภารกิจแรก การจับหมูป่าระดับต่ำกว่าตนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด เพราะถ้าเผลอลงมือหนักเกินไป เนื้อของมันก็จะช้ำจนนำมาเป็นวัตถุดิบไม่ได้ เธอจึงจำเป็นต้องลดพลังของตัวเองลงด้วยการเปลี่ยนมาสวมใส่ชุดและอาวุธในระดับเริ่มต้น
หล
