ตอนที่ 22 อะไรที่เป็นของเราควรจะเป็นของเรา 

1642 คำ

ตอนที่ 22 อะไรที่เป็นของเราควรจะเป็นของเรา  ภัตตาคารหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาคือสถานที่ที่พี่ภีมม์เลือกพาฉันมาดินเนอร์ บรรยากาศสวย ๆ กับสถานที่ที่สุดแสนโรแมนติก ทำให้ฉันรู้สึกหัวใจพองโตขึ้นมาอีกนิดนึง เพราะเหมือนความสัมพันธ์ของพวกเราจะดีขึ้นตามลำดับอย่างคนที่เป็นสามีภรรยากันจริง ๆ แต่ทว่า...พอมาถึง สายตาฉันดันเหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ถึงแม้เธอจะหันข้างนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารริมกระจกแล้วมองไปลงไปคือวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำเจ้าพระยาที่สะท้อนแสงไฟระยิบระยับในตอนกลางคืนมันดูสวยงามมาก แต่ที่สวยกว่านั้นคือผู้หญิงชุดสีขาวคนนั้น แม้เราจะใส่ชุดสีขาวเหมือนกันแต่ความออร่าของเธอคนนั้นที่ขนาดนั่งอยู่นิ่ง ๆ ยังเปล่งประกายออกมา ใช่...เธอคือคุณเจนนี่ ทันทีที่ฉันเห็นเธอราวกับรู้สึกว่าเธอกำลังรอใครสักคนอยู่ แต่...อย่าบอกนะว่า “ไง เจนนี่รอนานไหม” พี่ภีมม์พาฉันเดินตรงมาทางคุณเจนนี่ที่นั่งรอยู่ก่อนแล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม