“แล้วผมจะทำยังไงดีครับ ผมยังไม่อยากมีลูก”
ฟาเบียนครางออกมาอย่างหวาดกลัว มันคือความหวาดกลัวแรกในชีวิต
“พี่ก็ไม่เคยอยากมีลูก จนกระทั่งรู้ว่าได้เผลอไปไข่ใส่ท้องของแม่พยาบาลใฝ่สูงคนนั้น ชีวิตของพี่พังทันที และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พี่ก็ต้องจมอยู่ในนรกที่ไม่สามารถปีนหนีขึ้นมาได้ ซึ่งพี่ไม่ต้องการให้นายเจริญรอยตามพี่เลย ฟาเบียน”
“ผม... ผมก็ไม่อยากตกนรกแบบพี่บาสครับ แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นท้องขึ้นมา... และหนีไปจากผมเหมือนที่นับดาวทำกับพี่บาส ผมจะทำยังไงดี”
“นายก็เฝ้าระวังเอาไว้ให้ดี อย่าให้เธอคาดสายตาเด็ดขาด หากหนึ่งเดือนเธอไม่ได้ตั้งท้อง นายก็รอด แต่ในระหว่างนี้อย่าไปทำกับเธออีกล่ะ”
“นี่ผมต้องทนทุกข์ทรมานหนึ่งเดือนเต็มๆ เลยหรือครับเนี่ย”
“ใช่ หรือว่านายอยากจะทรมานทั้งชีวิตแบบพี่ล่ะ”
ฟาเบียนส่ายหน้าดิก ก่อนจะถอนใจออกมาเบาๆ
“แล้วนี่พี่บาสได้ข่าวนับดาวบ้างหรือยังครับ”
ศีรษะทุยสวยของคุณหมอหนุ่มจ
