เพียงออเดินตามน้อยมาหยุดที่หน้าห้องนวดที่อยู่ลึกมาก ซึ่งจำได้ว่าห้องนี้ไม่ค่อยถูกเปิดใช้นัก เพราะมันอยู่ห่างไกลจากห้องอื่นมาก ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนอดรู้สึกแปลกใจไม่ได้
“น้าน้อยจ๊ะ ทำไมถึงมาใช้ห้องนี้ล่ะจ๊ะ”
“อ๋อ ก็ห้องอื่นมันเต็มน่ะสิ ก็อย่างที่น้าบอกเจ้นุชไง ว่าวันนี้แขกแน่นร้านเลย สงสัยมีลูกค้าติดใจแล้วไปบอกกันปากต่อปากแน่ๆ เลย”
“อ๋อ...”
เพียงออพยักหน้ารับ และก็ไม่คิดจะสงสัยในอีกหลังจากได้ฟังคำอธิบายของน้อย
“งั้นก็เข้าไปเถอะ ลูกค้ามารอตั้งแต่สิบกว่านาทีที่แล้วแน่ะ”
“จริงเหรอจ๊ะ ตายแล้ว น้าน้อยน่าจะบอกเพียง เพียงจะได้รีบมา”
หล่อนรู้สึกละอายใจมากที่ทำให้ลูกค้าต้องมานอนรอหลายนาที
“น้าถามลูกค้าแล้ว แต่ลูกค้าบอกรอได้ น้าก็เลยให้ไปอาบน้ำรอน่ะ”
“เอ่อ... แล้วลูกค้าบอกน้าน้อยไหมจ๊ะว่าจะให้เพียงนวดอะไรบ้าง”
“ลูกค้าบอกว่าแล้วแต่หมอนวด”
เพียงออจำต้องพยักหน้ารับหงึกๆ อีกครั้ง ในขณะที่น้อยขอ
